دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: جامعه شناسی ویرایش: نویسندگان: Dirk Baecker سری: ISBN (شابک) : 3931659992, 9783931659998 ناشر: Kadmos سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 383 زبان: German فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Wozu Gesellschaft? به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب برای چه شرکتی؟ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کانگوروهای کوتوله نقش مهمی در سمینارهای نیکلاس لومان در دهه 1980 ایفا کردند. آنها پارادایمهایی بودند که هر کسی که میخواهد چیزی در مورد جامعه مدرن بفهمد باید بر اساس آن آموزش میداد. حیواناتی که بی سر و صدا چرا می کردند گهگاه هیجان زده می شدند و با هم دعوا می کردند که به طرز خطرناکی بالا گرفت تا اینکه ناگهان همه حیوانات در یک ردیف نشستند و مدتی به یک سمت نگاه کردند. سپس حیوانات آرام شدند و دوباره بی سر و صدا چرا کردند. لومان فکر کرد عالی بود. او توضیح داد که ظاهراً حیوانات با هماهنگ کردن ادراک محیطی خود با حذف ادراک اجتماعی آرام می شوند. همه یک چیز را می بینند، یک تکه علفزار، چند بوته. و چون همه در کنار هم نشسته اند خود را نمی بینند به هم نگاه نمی کنند و بنابراین دلیلی برای ناراحتی ندارند. هرکسی که به جامعه فکر می کند با مشاهده ای مشابه روبرو می شود، فقط این که مردم دائماً در همه جا به متنوع ترین جهات نگاه می کنند. همه جا از «جامعه مدنی» یا «جامعه مدنی»، جوامع برای XYZ، از مسائل اجتماعی، بازی ها و محدودیت ها صحبت می شود. اما هر چه بیشتر به جهت ها نگاه کنید، منظره تارتر می شود. درک جامعه به ویژه دشوار است، زیرا به همان اندازه که به اینجا و اکنون اشاره دارد، به تصویر بزرگ نیز اشاره دارد. مشاهده مداوم آنچه قبلا بوده و آنچه می تواند پس از آن وجود داشته باشد برای ما در آن جامعه تداعی می کند، که سپس آن را سریعتر از آنچه با واقعیت ها، رفتار اجتماعی و رفتار زمانی آن مطابقت دارد، ذهنی و اساسی می کنیم. "کالاهای تحریک جامعه با تضمین کیفیت." هری نات، فرانکفورتر رودشاو
In den Seminaren von Niklas Luhmann in den 1980er-Jahren spielten Zwergkängurus eine bedeutende Rolle. Sie waren das Paradigma, an dem sich schulen musste, wer von der modernen Gesellschaft etwas verstehen wollte. Ohne erkennbaren Anlass kam es bei den still vor sich hin grasenden Tieren ab und an zu großen Aufregungen und Prügeleien, die sich gefährlich steigerten, bis sich plötzlich wie auf Kommando alle Tiere in eine Reihe setzten und für eine Weile in dieselbe Richtung schauten. Daraufhin beruhigten sich die Tiere und grasten wieder still vor sich hin. Luhmann fand das grandios. Er erklärte, offensichtlich würden sich die Tiere durch eine Synchronisation ihrer Umweltwahrnehmung unter Ausschluss von Sozialwahrnehmung beruhigen. Alle sehen dasselbe, ein Stück Wiese, ein paar Büsche. Und da alle nebeneinander sitzen, sehen sie sich nicht selbst. Sie schauen sich nicht an und haben deswegen auch keinen Grund mehr, sich aufzuregen. Wer über Gesellschaft reflektiert, der sieht sich mit einer ähnlichen Beobachtung konfrontiert, nur dass überall und permanent in die unterschiedlichsten Richtungen geguckt wird. Allgegenwärtig ist die Rede von »Zivilgesellschaft« oder »Bürgergesellschaft«, Gesellschaften für XYZ, von Gesellschaftsthemen, -spielen und -zwängen. Doch in je mehr Richtungen geschaut wird, umso mehr trübt sich der Blick. Gesellschaft ist vor allem deswegen schwer zu fassen, weil sie ebenso sehr aufs Große und Ganze verweist wie auf das Hier und Jetzt. Die mitlaufende Beobachtung dessen, was vorher war und nachher sein kann, gerinnt uns zu jener Gesellschaft, die wir dann allerdings schneller subjektivieren und substantialisieren, als es ihrem Sachverhalt, Sozialverhalt und Zeitverhalt entspricht. »Soziologische Irritationsware mit Qualitätsgarantie.« Harry Nutt, Frankfurter Rundschau