دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Damian Murphy, Dan T. Ghetu, Colin Insole, Rhys Hughes, Thomas Stromsholt, Douglas Thompson, Andrew Condous, Justin Isis, Alcebiades Diniz, Eugene Thacker, D.P. Watt, Karim Ghahwagi, Stephan Friedman, Adam S. Cantwell, Jon Padgett, Adam Golaski, Geticus Polus سری: ناشر: Mount Abraxas سال نشر: 2017 تعداد صفحات: 212 [216] زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 110 Mb
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Wound of Wounds: An Ovation for Emil Cioran به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Wound of Wounds: Ovation برای امیل سیوران نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
WOUND OF WUNDS
An Ovation for Emil Cioran
A Mount Abraxas Anthology
ویرایش شده توسط
Damian Murphy & N
با هنر لوئیس سوتر و ادوارد مونک و عکاسی های مختلف توسط دست های
متنوع.
*
\"برای شما مهم نیست که بدانید من کی هستم، زیرا یک روز دیگر من
نخواهم بود باشد.\"
امیل سیوران
به تو،
آنهایی که در برابر محراب ها زانو می زنند،
به تو،
که خون او ساخته شده است از کلمات،
به تو،
آنهایی که اراده سعادت دارند،
به تو،
کسانی که دنیا خسته اند،
به تو،
آنهایی که دارند هیچ کشوری نیست و مرزی نمی شناسد،
به تو،
زیبایی، کفرگو، پورنوگرافیک
به تو،
NIHL
از زخم هایمان بگذار به کیش غیرعقلانی، به بیهودگی نهایی تلاش
انسان، به شبح اجتناب ناپذیر زوال همیشگی و رسوایی اولین عمل
آفرینش شهادت بده. چه کسی می تواند انکار کند که تاریخ جز سایه
افکنی ها و مرزها نیست. که دعاهای ما مانند شعله های شمع در بی
تفاوتی همه جانبه مطلق فرو می رود. که زمان خود مانند رودخانه ای
بر ما سنگینی می کند که نمی توان از مسیر خود منحرف شد. که حتی
بدنهای ما طوری ساخته شدهاند که از هم بپاشد، و قادر به مقاومت
در برابر جوهرهای وحشتناکی نباشند که تصور میکنیم رگهای آن
هستند؟ ما با وجد دریانوردان کشتی شکسته به سرنوشت می چسبیم،
هرچند می دانیم که آن بن بست است.
بیایید سرکشی را به عنوان آخرین فضیلت باقیمانده خود در برابر ظلم
تجسم تجلیل کنیم. ما آزادی را حفظ کردهایم تا زندگی خودمان را
خراب کنیم. زینت بخشیدن یا دوری جستن از ذلت های ما. برای تجسم،
نه بدون افتخار مشکوک خاص، آخرین در میان مردم در یک امپراتوری
ورشکستگی. و طنز چوبهدار را فراموش نکنیم، تنها آرامش واقعی که
برای ما که در ویرانههای آیندهای که در اثر بلای آرمانشهرهای
موذی در هم شکسته است، میماند.
ای این خلأ تند، این پهناور آرشیو نیستی که امکان تحقیق را نفی می
کند! میراث ما کتابی است به قدری که تمام معنا را محو می کند. ما
در عطش سیری ناپذیر خود برای خرد، تنها در ساختن سمی به قدری ظریف
موفق بوده ایم که ابزارهای درک را از بین ببرد. بالاترین تلاشهای
ما باعث شده است که معبدی سقوط کرده باشیم، محرابی که بر دلایل
غیرقابل اساسی برپا شده است، آموزهای از مخالفت و سوء ظن متقابل
که تنها به عنوان سلاحی علیه خودمان مفید است. حتی ظهور خدای
متعال ما را به نابودی خود وادار می کند. پس بیایید به فراموشی
بسپاریم - کبریتی که درخشان ترین شعله را می زند برای ما بسیار
بیشتر از فرهیخته ترین کتاب ها در تمام کتابخانه های سراسر جهان
ارزش دارد. بگذار دودی که از صفحات سیاه آنها برمی خیزد از شکوه و
جلال خورشید فراتر رود!
بیایید با موعظه های آتشین و محکومیت های کوبنده، که در طول یک شب
بی خوابی نوشته شده، در زیر نور ما نوشته شده است، ادامه دهیم.
مصائب و مُهر شده با خون گناهان ما. وصیت نامه هایی بر سرمستی
غربت، خود انزجار شاعر، خودشیفتگی پنهانی عارف و سوزاندن قدیس در
آتش طاقت فرسای کمال می نویسیم. آنچه لازم است چیزی کمتر از یک
حمله تمام عیار به سنگرهای سرنوشت و بندگی نیست - رساله های سیاهی
که روی سیگارهای دور ریخته شده نوشته شده اند، قاچاقی در دل شکسته
های فراریان، بر سر شایستگی و خستگی کار رها کردن.
بر عهده شاعر، متخصص ترین علمای احمق است که سازوکار ناامیدی را
تعالی بخشد و بر آن چیره سازد. کالبد شکافی یک شعر به گونهای که
گویی منظومهای است، جنایت است، حتی هتک حرمت، شهوتانگیز بودن
عارف تا چه اندازه؟ آیا آزادی بزرگتر از غیبت وجود دارد که حتی
برای خودمان هم ناشناخته بمانیم، در تجملات ذلت و خواری در خود
غرق شویم تا در نفی خود آخرین بت باقی مانده را در هم بشکنیم؟ کسی
که شرم ندارد، بزرگترین زاهد است.
این برای قدیس امیل سیوران است،
که رویای صومعه های اسپانیایی را روی سینه های زنان می دید.
جدول مطالب:
Misanthropos اثر یوجین تاکر
خطای بی نهایت اثر جان پاجت
اشرافیت اعصاب ضعیف نوشته جاستین ایسیس
سیستم های منسوخ اثر آدام گولاسکی
باخ ماریونتها اثر داگلاس تامپسون
این دمیورژ پریشان اثر السیبیادس دینیز میگل
مترجم سکوتهای خدا اثر توماس استرومشولت
آتش سنت سورینا اثر دامیان مورفی
او در حال پیشروی در مسیر شماست نوشته Rhy
Decade توسط D.P. Watt
The Genealogy of Night اثر اندرو کاندوس
Horrill Hill اثر کریم قاهواگی
Dead Engrained Skin اثر جاناتان وود
The Treasons of the Rue de L'Odeon اثر کالین اینسول
فریاد جنازه اثر استفان فریدمن
هیولا اروپایی قسمت دوم اثر آدام اس. کانتول
بدون عنوان توسط چارلز اشنایدر
پیش نمایش PDF 11 صفحه ای در: exoccidente@gmail موجود است.
com.
برای پرس و جو و جزئیات، به آدرس زیر بنویسید:
exoccidente@gmail.com
WOUND OF WOUNDS
An Ovation for Emil Cioran
A Mount Abraxas Anthology
Edited by
Damian Murphy & N
With Art by Louis Soutter and Edvard Munch and various
Photography by Diverse Hands.
*
"It is of no importance for you to know who I am, since one day
I will no longer be."
Emil CIORAN
To You,
Who Kneel before Altars,
To You,
Whose Blood is made out of Words,
To You,
Who have the Will to Bliss,
To You,
Who are World Weary,
To You,
Who has no Country and knows no Borders,
To You,
the Aesthete, the Blasphemer, the Pornographer
To You,
The NIHL
Let our wounds bear witness to the cult of the irrational, to
the ultimate futility of human endeavor, to the inevitable
spectre of perpetual decay and to the scandal of the first act
of Creation. Who can deny that history is but a shadowplay of
vanities and borders; that our prayers are snuffed like candle
flames in the all-encompassing indifference of the Absolute;
that time itself is weighted against us like a river that
cannot be diverted from its course; that even our bodies are
built to fall apart, incapable of withstanding the terrifying
essences for which we suppose them to be the vessels? We cling
to destiny with the ecstasy of shipwrecked mariners, though we
know it to be a dead end.
Let us glorify defiance as our last remaining virtue in the
face of the tyranny of incarnation. We’ve retained the freedom,
after all, to spoil our own lives; to embellish or evade the
humiliations due to us; to embody, not without a certain
dubious honor, the last among men in an empire of insolvency.
And let us not forget the humor of the gallows, the one true
solace that remains to us who wander through the ruins of a
future shattered by the scourge of insidious utopias.
O this impetuous void, this vast archive of nothingness that
negates the very possibility of inquiry! Our legacy is a book
so profuse as to obliterate all meaning. We’ve succeeded, in
our insatiable thirst for wisdom, only in crafting a poison so
subtle as to dissolve the means of comprehension. Our highest
efforts have left us with a temple fallen, an altar erected on
insubstantial grounds, a doctrine of dissent and mutual
suspicion which is useful only as a weapon against ourselves.
Even the revelation of the highest god compels us to
self-annihilation. Let us pray, then, to oblivion—the match
that strikes the brightest flame is worth far more to us than
the most erudite of the tomes in all the libraries across the
world. Let the smoke that rises from their blackened pages
exceed the splendor of the sun!
Let us proceed with fiery sermons and scathing condemnations,
written over the course of a single sleepless night, scribed
beneath the light of our afflictions and sealed with the blood
of our iniquities; we’ll pen testaments to the intoxication of
the exile, the self-abnegation of the poet, the secret
narcissism of the mystic, and the immolation of the saint in
the intolerable fires of perfection; what is needed is nothing
less than a full-scale assault upon the bastions of fate and
servitude—black epistles written on discarded cigarettes,
smuggled in the broken hearts of the defectors, on the merits
and the tedium of the labor of abandonment.
It falls upon the poet, that most specialized of idiot savants,
to exalt and overwhelm the mechanism of despair. To dissect a
poem as if it were a system is a crime, even a sacrilege—how
much more so the voluptuous sensuality of the mystic? Is there
any freedom greater than that of absence, to remain unknown
even to ourselves, to indulge in the luxury of self-abasement
that we may, in our negation, smash the last remaining idol? He
who knows no shame is the greatest ascetic of all.
This is for Saint EMIL CIORAN,
who dreamt of Spanish monasteries on women's breasts.
Table of Contents:
Misanthropos by Eugene Thacker
The Infinite Error by Jon Padgett
The Aristocracy of Weak Nerves by Justin Isis
Obsolete Systems by Adam Golaski
Bach’s Marionettes by Douglas Thompson
This Disquiet Demiurge by Alcebiades Diniz Miguel
The Translator of God's Silences by Thomas Stromsholt
Saint Severina's Fire by Damian Murphy
He is Heading Your Way Already by Rhys Hughes
Decade by D.P. Watt
The Genealogy of Night by Andrew Condous
Horrill Hill by Karim Ghahwagi
Dead Engrained Skin by Jonathan Wood
The Treasons of the Rue de L'Odeon by Colin Insole
The Funeral Cry by Stephan Friedman
The European Monster Part II by Adam S. Cantwell
Untitled by Charles Schneider
A 11 pages PDF Preview is available at:
exoccidente@gmail.com.
For inquires and details, write to: exoccidente@gmail.com