دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Dale Clarke
سری: Elite
ISBN (شابک) : 1782005900, 9781782005902
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 66
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب World War I Battlefield Artillery Tactics به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تاکتیک های توپخانه میدان جنگ جنگ جهانی اول نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از آغاز "جنگ خندق" در زمستان 1914/1915، توپخانه به بازوی
مطلقاً مسلط در تمام ارتش های اصلی در بقیه جنگ جهانی اول تبدیل
شد، تا حدی که پیش از این و پس از آن هرگز دیده نشده بود. تعداد و
قابلیت های تفنگ ها و مهمات موجود بر تمام نقشه های جنگی ژنرال ها
حاکم بود. و روش هایی که در آنها به کار گرفته شدند و یا موفق
شدند یا شکست خوردند، نتیجه نبردها را تعیین می کرد. اکثریت
میلیون ها تلفاتی که در طول جنگ متحمل شدند قربانی آتش توپخانه
شدند.
جنگ توپخانه به سه مرحله مجزا در طول یک منحنی یادگیری چهار ساله
(با تجهیزات و آموزش های لازم برای مرحله دوم و سوم) تقسیم شد.
فازهایی که همیشه از نیازهای تاکتیکی عقب هستند). جنگ با توپخانه
سبک و متحرک عمدتاً مجهز و آموزش دیده برای پشتیبانی از پیاده
نظام و سواره نظام تندرو با شلیک مستقیم، عمدتاً با گلوله های
ترکش هوا آغاز شد.
پایان کاملاً غیرمنتظره اولین مبارزات مانور به عنوان ارتشهایی
که درگیر جنگهای خندق ساکن بودند، متوجه شدند که هر دو طرف برای
آنچه که در اصل جنگ محاصرهای در مقیاس صنعتی بود، مجهز نبودند و
آموزشدیده نبودند. این امر مستلزم اسلحههای بیشتر و سنگینتر و
گلولههای انفجاری قویتر و مهارتهای پیچیدهتر برای شلیک
غیرمستقیم بود - مشاهده روی زمین و هوا، مکانیابی اهداف (از جمله
توپخانه دشمن)، پرتاب انواع گلولههای مناسب بر روی آنها،
ارتباطات مورد نیاز برای هماهنگ کردن کار تعداد بسیار زیاد اسلحه
و رساندن میلیون ها گلوله به آنها برای بمباران های یک هفته ای.
اینها به ندرت آنطور که پیش بینی می شد کار می کردند (به طور
کلاسیک، با شکست در "بریدن سیم" یا نفوذ به پناهگاه های عمیق).
بنابراین افسران مبتکر در هر دو طرف برای ابداع تاکتیکهای جدید،
با ترکیبات متنوعتر مهمات (مانند گلولههای گاز، گلولههای دود،
گلولههای ستاره و غیره) و روشهای تخیلیتر برای استفاده از
آنها، مانند رگبار جعبهها و رگبارهای خزنده، تلاش کردند. در
نهایت، در اوایل سال 1918، لگدزدگی استاتیک به مرحله جدیدی از جنگ
مانور تبدیل شد که با همکاری پیچیده بین توپخانه و پیاده نظام، به
علاوه نیروهای هوایی و مکانیزه جدید مهم امکان پذیر شد. دروسی که
در نهایت آموخته شد، استفاده از توپخانه را در بقیه قرن بیستم در
سراسر جهان شکل داد.
این مطالعه جذاب که به طور کامل با عکس های دوره و آثار هنری رنگی
خاص ترسیم شده و بر اساس آخرین تحقیقات نشان داده شده است، توسعه
سریع را توضیح می دهد. تاکتیک ها و تکنیک های توپخانه در طول
درگیری که در آن توپخانه نقش برجسته ای داشت - جنگ جهانی اول.
From the beginning of 'trench warfare' in winter 1914/15,
artillery became the absolutely dominant arm in all the major
armies for the rest of World War I, to a degree never seen
before or since. The numbers and capabilities of the guns and
ammunition available governed all the generals' battle plans;
and the ways in which they were employed, and either succeeded
or failed, decided the outcome of battles. The majority of the
millions of casualties suffered during the war fell victim to
artillery fire.
The artillery war fell into three distinct phases along a
four-year learning curve (with the necessary equipment and
training for the second and third phases always lagging behind
the tactical needs). The war began with mostly light, mobile
artillery equipped and trained to support fast-moving infantry
and cavalry by direct fire, mostly with air-bursting shrapnel
shells.
The entirely unexpected end of the first campaigns of manoeuvre
as the armies bogged down in static trench warfare found both
sides ill equipped and ill trained for what was in essence
siege warfare on an industrial scale. This demanded more and
heavier guns and high-explosive shells, and more complex skills
for indirect fire - observation on the ground and in the air,
locating targets (including enemy artillery), dropping the
right kind of shells on them, the communications needed for
co-ordinating the work of hugely increased numbers of guns, and
getting many millions of shells up to them for week-long
bombardments. These seldom worked as anticipated (classically,
by failing to 'cut the wire' or to penetrate deep bunkers); so
innovative officers on both sides worked to devise new tactics,
with more versatile mixes of ammunition (e.g. gas shells, smoke
shells, star shells and so on) and more imaginative ways of
using them, such as box barrages and creeping barrages.
Finally, in early 1918, the static slogging broke down into a
renewed phase of manoeuvre warfare, made possible by
sophisticated co-operation between artillery and infantry, plus
the newly important air and mechanised forces. The lessons that
were finally learned shaped the use of artillery worldwide for
the rest of the 20th century.
Fully illustrated with period photographs and specially drawn
colour artwork and drawing upon the latest research, this
engaging study explains the rapid development of artillery
tactics and techniques during the conflict in which artillery
played a pre-eminent role - World War I.