World Heritage on the Ground: Ethnographic Perspectives

کنوانسیون میراث جهانی یونسکو در سال 1972 استانداردهای معاصر را برای حفاظت فرهنگی و طبیعی تعیین کرد. امروزه مکانی در فهرست میراث جهانی برای ترویج گردشگری، بودجه توسعه و اعتبار ملی بسیار مورد توجه است. با ارائه مطالعات موردی از سراسر جهان، به ویژه از آفریقا و آسیا، مردم شناسان با تخصص در مکان های خاص میراث جهانی، پیامدهای چارچوب میراث جهانی و گسترش جهانی رژیم میراث یونسکو را بررسی می کنند. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه شرایط محلی و ملی با چارچوب نهادی جهانی به روش‌های پیچیده و غیرمنتظره تعامل دارند. اغلب، جوامع اطراف سایت‌های میراث جهانی به‌جای اینکه توسط این رژیم‌های میراثی توانمند شوند، محدود می‌شوند.

The UNESCO World Heritage Convention of 1972 set the contemporary standard for cultural and natural conservation. Today, a place on the World Heritage List is much sought after for tourism promotion, development funding, and national prestige. Presenting case studies from across the globe, particularly from Africa and Asia, anthropologists with situated expertise in specific World Heritage sites explore the consequences of the World Heritage framework and the global spread of the UNESCO heritage regime. This book shows how local and national circumstances interact with the global institutional framework in complex and unexpected ways. Often, the communities around World Heritage sites are constrained by these heritage regimes rather than empowered by them.