Working for the Man, Playing in the Band: My Years with James Brown

یک گیتاریست راک جوان و مو بلند، فانک را با پدرخوانده سول روی صحنه می‌یابد

در این روایت بی‌نقص از زحمت کشیدن زیر دست یکی از بدنام‌ترین روسای موسیقی محبوب، دیمون وود جزئیات شش سالی را که برای نواختن گیتار برای جیمز براون از Soul Generals گذرانده است، شرح می دهد.

در خاطراتی که مسلما میلیون ها طرفدار آقای دینامیت و همچنین موسیقی دانان و صاحبان صنعت را مجذوب خود می کند، وود به یاد می آورد که چگونه یک برخورد تصادفی با او را مجذوب می کند. جیمز براون او را هدایت کرد تا موسیقی سول و فانک را تحت سرپرستی بزرگترین مولد آن بپذیرد. مصاحبه‌های متعدد با هم گروه، دیدگاه‌های متعددی را در مورد شخصیت پیچیده جیمز براون، رهبری او بر گروهش، ماهیت سول و فانک، و بینش‌ها و گاهی درس‌های سختی که در طول مسیر آموخته‌ایم، ارائه می‌دهد.

این داستان یک سایدمن است. واقعیت تلخ کار کردن نزدیک به مرکز توجه اما به ندرت در آن. دیمون وود زندگی در جاده را توصیف می کند - اغلب در اتوبوس تور بدنام جیمز براون - با یک گیتار، تعویض لباس و دو دوجین رفیق در حالی که فانک را به کلوپ ها، تئاترها و بزرگترین جشنواره های موسیقی روی زمین می آوردند. . کار کردن برای جیمز براون می‌تواند ترس‌آور، الهام‌بخش، هیجان‌انگیز و خشم‌انگیز باشد - همه در فضای یک اجرا.

A young, long-haired rock guitarist finds the funk on stage with the Godfather of Soul

In this unvarnished account of toiling under one of popular music’s most notorious bosses, Damon Wood details his six years spent playing guitar for James Brown’s Soul Generals.

In a memoir certain to fascinate Mr. Dynamite’s millions of fans, as well as musicians and industry insiders, Wood recalls how a chance encounter with James Brown led him to embrace soul and funk music under the tutelage of its greatest progenitor. Numerous interviews with bandmates provide multiple perspectives on James Brown’s complex character, his leadership of his band, the nature of soul and funk, and insights and sometimes harsh lessons learned along the way.

This is a sideman’s story of the gritty reality of working close to the spotlight but rarely in it. Damon Wood describes life on the road — often on James Brown’s infamous tour bus — with one guitar, a change of clothes, and two dozen comrades-in-arms as they brought the funk to clubs, theaters, and the biggest music festivals on earth. Working for James Brown could be fear-inducing, inspiring, exhilarating, and exasperating — all in the space of a single performance.