Worker Resistance under Stalin: Class and Revolution on the Shop Floor

جفری راسمن با به چالش کشیدن این ادعا که کارگران از انقلاب استالین "از بالا" حمایت کردند و همچنین این فرض که مخالفت طبقه کارگر با دولت کارگری غیرممکن است، نشان می دهد که چگونه بخش مهمی از جمعیت شوروی در طول دوران با مقامات مخالفت کردند. دوره بحرانی صنعتی شدن برنامه پنج ساله اول.

راسمن با مجموعه‌ای از شواهد آرشیوی چشمگیر، بی‌شمار اقدامات اعتراضی فردی و جمعی، از جمله تظاهرات گسترده، شورش‌های غذایی، اعتصابات، کاهش سرعت، حملات خشونت‌آمیز علیه مقامات، و نامه‌های خرابکارانه به مقامات را با جزئیات واضح بازگو می‌کند. . کارگران زن و مرد در یکی از قدیمی‌ترین، بزرگ‌ترین و «قرمزترین» مراکز تولیدی روسیه - کارخانه‌های نساجی منطقه صنعتی ایوانوو - فعالانه در برابر سیاست‌های استالینیستی مقاومت کردند که آنها را به فقر، بیماری و گرسنگی کشاند.

در آوریل 1932، 20000 کارگر آسیاب در سراسر منطقه در موجی از اعتصابات شرکت کردند. استالین که این رویداد را توبیخ رهبری خود می دانست، لازار کاگانوویچ را برای سرکوب شورش فرستاد که منجر به خونریزی و سرکوب شد. مسکو مجبور شد با یک سری اصلاحات مهم به بحران در طبقات مغازه های کشور پاسخ دهد.

راسمن بعد جدیدی از رابطه بین رهبری شوروی و طبقه کارگر را آشکار می کند و سهم مهمی در بحث در مورد ماهیت مقاومت در برابر رژیم استالینیستی دارد.

Challenging the claim that workers supported Stalin's revolution ''from above'' as well as the assumption that working-class opposition to a workers' state was impossible, Jeffrey Rossman shows how a crucial segment of the Soviet population opposed the authorities during the critical industrializing period of the First Five-Year Plan.

Marshaling an impressive range of archival evidence, Rossman recounts in vivid detail myriad individual and collective acts of protest, including mass demonstrations, food riots, strikes, slowdowns, violent attacks against officials, and subversive letters to the authorities. Male and female workers in one of Russia's oldest, largest, and ''reddest'' manufacturing centers--the textile plants of the Ivanovo Industrial Region--actively resisted Stalinist policies that consigned them to poverty, illness, and hunger.

In April 1932, 20,000 mill workers across the region participated in a wave of strikes. Seeing the event as a rebuke to his leadership, Stalin dispatched Lazar Kaganovich to quash the rebellion, resulting in bloodshed and repression. Moscow was forced to respond to the crisis on the nation's shop floors with a series of important reforms.

Rossman uncovers a new dimension to the relationship between the Soviet leadership and working class and makes an important contribution to the debate about the nature of resistance to the Stalinist regime.