Work, Social Status, and Gender in Post-Slavery Mauritania

اگرچه برده داری به طور قانونی در سال 1981 در موریتانی لغو شد، اما میراث آن در تبعیض سیاسی، اقتصادی و اجتماعی علیه بردگان سابق و فرزندان آنها زنده است. کاترین آن ویلی به بررسی نقش‌های در حال تغییر زنان مسلمان آرائین (برده‌های سابق و فرزندان آنها) می‌پردازد که از خانواده‌های خود حمایت مالی می‌کنند. وایلی از فعالیت‌های اقتصادی به‌عنوان دریچه‌ای استفاده می‌کند تا بررسی کند که چه چیزی برای زنان کار مناسب می‌کند، شیوه‌های تجاری آن‌ها، و اینکه چگونه موقعیت‌های اجتماعی، ارزش اجتماعی و ارزش شخصی خود را در زندگی روزمره‌شان درک و ادعا می‌کنند. او دریافت که در حالی که تبارشناسی و سلسله‌مراتب اجتماعی به موقعیت در گذشته کمک می‌کرد، زنان امروز معتقدند که ویژگی‌هایی مانند ثروت، احترام و دوری از بردگی به ایجاد سرمایه اجتماعی کمک می‌کنند. وایلی نشان می دهد که چگونه میراث برده داری همچنان برخی از زنان را محدود می کند، حتی در حالی که بسیاری از آنها از ارزش های نئولیبرالی استفاده می کنند تا از طریق خویشاوندی، دوستی، و انجمن های حرفه ای به یکدیگر متصل شوند. این قوم نگاری قدرتمند دیدگاه های کلیشه ای در مورد زنان مسلمان را به چالش می کشد و نشان می دهد که چگونه آنها با یکدیگر همکاری می کنند تا نابرابری اجتماعی را هدایت کنند و تغییرات اجتماعی را ایجاد کنند.

Although slavery was legally abolished in 1981 in Mauritania, its legacy lives on in the political, economic, and social discrimination against ex-slaves and their descendants. Katherine Ann Wiley examines the shifting roles of Muslim arāīn (ex-slaves and their descendants) women, who provide financial support for their families. Wiley uses economic activity as a lens to examine what makes suitable work for women, their trade practices, and how they understand and assert their social positions, social worth, and personal value in their everyday lives. She finds that while genealogy and social hierarchy contributed to status in the past, women today believe that attributes such as wealth, respect, and distance from slavery help to establish social capital. Wiley shows how the legacy of slavery continues to constrain some women even while many of them draw on neoliberal values to connect through kinship, friendship, and professional associations. This powerful ethnography challenges stereotypical views of Muslim women and demonstrates how they work together to navigate social inequality and bring about social change.