Word Structure in Ngalakgan

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Baker Brett.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 0 
زبان: Australian-English 
فرمت فایل : RAR (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 4 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 53,000

ناشر: دانشگاه شیکاگو
تاریخ: 1999
صفحات: 245 ساختار واژه در نگالاکگان اولین اثر نظری مهم در زمینه واج شناسی و ریخت شناسی یک زبان استرالیایی در 20 سال نگالاکگان زبانی غیرپیکربندی، چند ترکیبی و چسبنده از خانواده Gunwinyguan است. ساختارهای مورفولوژیکی نگالاکگان نیاز به تجزیه و تحلیل دو سطحی دارد: سطح ROOT و سطح WORD. فقط سطح WORD تناوب‌های شرطی واج‌شناختی منظم را نشان می‌دهد. سطح ROOT کاملاً منجمد شده است. بیکر نشان می‌دهد که نظریه بهینه باید تفاوت‌ها در بهره‌وری روابط مورفولوژیکی در ورودی را در نظر بگیرد تا ساده‌ترین تحلیل را حفظ کند. نگالاکگان دارای یک سیستم تنش حساس به کمیت است که تاکنون توصیف نشده است و با پیش‌بینی‌های نظریه مورائیک فعلی در تناقض است. هجاهایی که با کدا بسته می شوند و با شروع بعدی مشترک هستند، اگرچه کدهای ناهموارگانیک دارند، سنگین به حساب نمی آیند. همین سیستم در زبان های همسایه نیز دیده می شود. این و الگوهای دیگر نشان می‌دهند که هجا در این زبان‌ها به جای زمان‌بندی، مبتنی بر اشاره است.

Publisher: University of Chicago
Date: 1999
Pages: 245 Word Structure in Ngalakgan is the first major theoretical work on the phonology and morphology of an Australian language in 20 years. Ngalakgan is a non-configurational, polysynthetic, and agglutinative language of the Gunwinyguan family. The morphological structures of Ngalakgan require a two-level analysis: ROOT-level and WORD-level. Only the WORD-level shows regular phonologically conditioned alternations. The ROOT-level is entirely frozen. Baker demonstrates that Optimality Theory must take account of differences in the productivity of morphological relations in the input, in order to maintain the simplest analysis. Ngalakgan has a quantity-sensitive stress system which is hitherto undescribed and which contradicts the predictions of current Moraic Theory. Syllables closed by codas which share place with a following onset do not count as heavy even though heterorganic codas do. The same system is found in neighbouring languages. This and other patterns suggest that syllabification in these languages is gesture-, rather than timing-, based.