Wohnstandortentscheidungen und städtische Transformation: Vergleichende Fallstudien in Ostdeutschland und Tschechien

بازارهای مسکن و الگوهای تفکیک در آلمان شرقی و جمهوری چک در طول فاز دگرگونی دهه 1990 دستخوش تغییرات عمده شدند. برای تبیین پیامدهای مورد نظر و ناخواسته این تغییر، لازم است از منظر کنشگر-نظری به تصمیمات مکان یابی سکونتی ساکنان شهری نگاهی بیندازیم. با استفاده از مطالعات موردی در لایپزیگ و برون (برنو)، این مطالعه بررسی می‌کند که چگونه بازیگران ساختارهای شهری را از طریق تصمیم‌گیری‌های خود تغییر می‌دهند، اما همچنین چگونگی ادغام اقدامات خود را در فرآیندهای دگرگونی جامعه به عنوان یک کل بررسی می‌کند. بنابراین توجه ویژه ای به عوامل ساختاری کنش فردی - سیاست های مسکن ملی، بازارهای مسکن منطقه ای و الگوهای محلی تفکیک - به منظور تبیین ظهور شهرهای "جدید قدیمی" معطوف می شود.

Wohnungsmärkte und Segregationsmuster in Ostdeutschland und Tschechien haben in der Transformationsphase der 90er Jahre starke Überformungen erfahren. Zur Erklärung der beabsichtigten wie der nicht-intendierten Folgen dieses Wandels ist es aus akteurstheoretischer Perspektive nötig, die Wohnstandortentscheidungen
städtischer Bewohner in den Blick zu nehmen. Die Studie untersucht anhand von Fallstudien in Leipzig und Brünn (Brno), wie die Akteure durch ihre Entscheidungen
städtische Strukturen verändern, aber auch, wie ihr eigenes Handeln in die gesamtgesellschaftlcihen Transformationsprozesse eingebunden ist. Strukturellen Faktoren individuellen Handelns - nationalen Wohnungspolitiken, regionalen Wohnungsmärkten und lokalen Segregationsmustern - wird daher besondere Aufmerksamkeit geschenkt, um die Entstehung der "neuen alten" Städte zu erklären.