Wittgenstein’s Liberatory Philosophy: Thinking Through his Philosophical Investigations

در این کتاب، روپرت رید اولین طرح کلی از خوانش قاطعانه را ارائه می‌کند، به دنبال «مدرسه» بسیار تأثیرگذار نیو ویتگنشتاین، از بررسی‌های فلسفی. او استدلال می‌کند که کلید درک فلسفه متأخر ویتگنشتاین، درک مفاد آزادی‌بخش آن است.

Read ادعا می کند که خوانش قاطعانه در مبانی خود با چیزی مطابقت دارد که بر اساس ایده های گوردون بیکر متأخر، او آن را خوانش رهایی بخش می نامد. فلسفه رهایی‌بخش، فلسفه‌ای است که می‌تواند کاربر را از الگوهای فکری اجباری (و مخرب) رهایی بخشد و او را برای احتمالاتی که قبلاً مبهم بودند، آزاد کند. چنین رهایی هدف اصلی ما در فلسفه است. این کتاب شامل خواندن متوالی مطالبی است که رید مهم‌ترین و بحث‌برانگیزترین بخش‌های بررسی‌های فلسفی را در نظر می‌گیرد: 1، 16، 43، 95 و 116 و 122، 130-3، 149-151، 186، 198-201، 217، و 284-6. رید ادعا می‌کند که این تصور رهایی‌بخش در عین حال یک مفهوم اخلاقی است. PI را باید یک اثر اخلاقی در نظر گرفت زیرا دغدغه اصلی آن ارتباط ما با دیگران است. آزادی‌های ویتگنشتاینی، فرضیات گسترده‌ای را در مورد چگونگی مستقل بودن و جدا بودن ما از دیگران به چالش می‌کشد.

فلسفه آزادی‌بخش ویتگنشتاین برای دانشمندان و دانشجویان پیشرفته‌ای که بر روی ویتگنشتاین کار می‌کنند، و برای محققان فلسفه سیاسی آزادی و اخلاق رابطه مورد توجه خواهد بود.

In this book, Rupert Read offers the first outline of a resolute reading, following the highly influential New Wittgenstein ‘school’, of the Philosophical Investigations. He argues that the key to understanding Wittgenstein’s later philosophy is to understand its liberatory purport.

Read contends that a resolute reading coincides in its fundaments with what, building on ideas in the later Gordon Baker, he calls a liberatory reading. Liberatory philosophy is philosophy that can liberate the user from compulsive (and destructive) patterns of thought, freeing one for possibilities that were previously obscured. Such liberation is our prime goal in philosophy. This book consists in a sequential reading, along these lines, of what Read considers the most important and controversial passages in the Philosophical Investigations: 1, 16, 43, 95 & 116 & 122, 130–3, 149–151, 186, 198–201, 217, and 284–6. Read claims that this liberatory conception is simultaneously an ethical conception. The PI should be considered a work of ethics in that its central concern becomes our relation with others. Wittgensteinian liberations challenge widespread assumptions about how we allegedly are independent of and separate from others.

Wittgenstein’s Liberatory Philosophy will be of interest to scholars and advanced students working on Wittgenstein, and to scholars of the political philosophy of liberation and the ethics of relation.