دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Bouveresse. Jacques
سری: New French Thought Series
ISBN (شابک) : 0691034257, 9780691034256
ناشر: Princeton University Press
سال نشر: 1995
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب ویتگنشتاین میخواند فروید: اسطوره ناخودآگاه: روانکاوی و فلسفه ویتگنشتاین لودویگ 1889 1951 فروید زیگموند 1856 1939 تأثیر نظریه فرویدی فلسفه دیدگاه ها در مورد روانکاوی
در صورت تبدیل فایل کتاب Wittgenstein reads Freud : the myth of the unconscious به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ویتگنشتاین میخواند فروید: اسطوره ناخودآگاه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
آیا فروید فرضیه ای علمی در مورد ناخودآگاه ارائه کرد، همانطور که همیشه معتقد بود و بسیاری از شاگردانش مدام تکرار می کنند؟ این سوال مدتهاست که بحثهایی را در مورد مشروعیت و سودمندی روانکاوی برانگیخته است، و برای تحلیلگران لکانی که پروژه اصلی آنها تأکید بر مبنای علمی فروید بوده است، از اهمیت بالایی برخوردار است. در اینجا ژاک بوورس، یکی از مقامات برجسته در مورد لودویگ ویتگنشتاین، با مراجعه به این فیلسوف اتریشی الاصل و معاصر فروید برای ارزیابی صریح مسائل اولیه پیرامون روانکاوی، به بحث کمک می کند. ویتگنشتاین که خود نقدی ویرانگر از فلسفه سنتی ارائه کرده بود، با دلسوزی در مورد ادعای فروید مبنی بر ارائه یک نظریه علمی در ارائه مدل جدیدی از روان انسان تأمل کرد. چیزی که ویتگنشتاین تشخیص داد - و بوورس به قدری شیوا برای خواننده امروزی تأکید می کند - این است که هدف روانکاوی ایجاد تغییری محدود به عقل نیست، بلکه بیشتر به دنبال ایجاد تغییری واقعی در نگرش های انسانی است. زیبایی پشت نظریه ناخودآگاه برای ویتگنشتاین این است که از تبیینهای علمی و علّی جدا میشود تا اشکال جدیدی از تفکر و گفتار ارائه کند، یا بهتر است بگوییم، اسطورهشناسی جدید. بوورس با ارائه دیدگاهی انتقادی از تمام متونی که ویتگنشتاین در آنها از فروید یاد می کند، ما را در فضای فکری وین در اوایل قرن بیستم غرق می کند. اگرچه متوجه شدیم که چرا ویتگنشتاین روانکاوی را به عنوان یک علم مناسب نمیدانست، با این وجود احساس شگفتی و احترام فیلسوف را نسبت به وظیفه فرهنگی که فروید به عهده گرفت، در حالی که راههای معناداری جدیدی برای بحث درباره دغدغههای انسانی پیدا کرد، احساس میکنیم. در این داستان درگیری ویتگنشتاین با نظریه ناخودآگاه، داستان این است که چگونه او اقتدار علم و خود فلسفه را زیر سوال برد. در حالی که هدف اصلی کتاب بوورس روشن کردن نظر ویتگنشتاین درباره فروید است، میتوان آن را بهعنوان چالشی برای مکتب روانکاوانه فرانسوی لاکان و تفسیری تحریکآمیز درباره اقتدار فرهنگی خواند.
Did Freud present a scientific hypothesis about the unconscious, as he always maintained and as many of his disciples keep repeating? This question has long prompted debates concerning the legitimacy and usefulness of psychoanalysis, and it is of utmost importance to Lacanian analysts, whose main project has been to stress Freud's scientific grounding. Here Jacques Bouveresse, a noted authority on Ludwig Wittgenstein, contributes to the debate by turning to this Austrian-born philosopher and contemporary of Freud for a candid assessment of the early issues surrounding psychoanalysis. Wittgenstein, who himself had delivered a devastating critique of traditional philosophy, sympathetically pondered Freud's claim to have produced a scientific theory in proposing a new model of the human psyche. What Wittgenstein recognized--and what Bouveresse so eloquently stresses for today's reader--is that psychoanalysis does not aim to produce a change limited to the intellect but rather seeks to provoke an authentic change of human attitudes. The beauty behind the theory of the unconscious for Wittgenstein is that it breaks away from scientific, causal explanations to offer new forms of thinking and speaking, or rather, a new mythology. Offering a critical view of all the texts in which Wittgenstein mentions Freud, Bouveresse immerses us in the intellectual climate of Vienna in the early part of the twentieth century. Although we come to see why Wittgenstein did not view psychoanalysis as a science proper, we are nonetheless made to feel the philosopher's sense of wonder and respect for the cultural task Freud took on as he found new ways meaningfully to discuss human concerns. Intertwined in this story of Wittgenstein's grappling with the theory of the unconscious is the story of how he came to question the authority of science and of philosophy itself. While aiming primarily at the clarification of Wittgenstein's opinion of Freud, Bouveresse's book can be read as a challenge to the French psychoanalytic school of Lacan and as a provocative commentary on cultural authority.
Wittgenstein : disciple of Freud? --
The problem of the reality of the unconscious --
The \"generalizing impulse,\" or the philosopher in spite of himself --
Reasons and causes --
The mechanics of the mind --
The \"Principle of insufficient reason\" and the right to nonsense --
The \"message\" of the dream --
Conclusion.