Wissensmanagement und Entscheidungsdelegation

در ادبیات کسب و کار، موضوع مدیریت دانش تاکنون عمدتاً از منظر فنی مورد بررسی قرار گرفته است. این سوال که چگونه می توان کارکنان را برای تولید دانش مرتبط با تصمیم گیری و در دسترس قرار دادن آن در اختیار سایر کارکنان برانگیخت، توجه کمی به خود جلب کرد.

استفان تی. وبرز به بررسی چگونگی استفاده یک شرکت از سرمایه انسانی و دانش خاص کارکنان خود می پردازد. کارکنان می توانند تا حد امکان به طور موثر استفاده و توسعه دهند و طراحی مشوق های مورد نیاز برای مدیریت دانش کافی را تجزیه و تحلیل می کند. مشخص می شود که تمرکززدایی و تفویض اختیار تصمیمات، انگیزه های قوی تری را برای کارکنان ایجاد می کند تا دانش مربوط به تصمیم را کسب کنند. بر این اساس، مفاهیمی برای طراحی عملی ساختارهای سازمانی و مدیریت پتانسیل دانش کارکنان به دست می آید.

In der betriebswirtschaftlichen Literatur wurde das Thema Wissensmanagement bisher vor allem aus technischer Perspektive untersucht. Die Frage, wie der einzelne Mitarbeiter motiviert werden kann, entscheidungsrelevantes Wissen zu generieren und anderen Mitarbeitern zur Verfügung zu stellen, fand nur wenig Beachtung.

Stefan T. Webers untersucht, wie ein Unternehmen das Humankapital und das spezifische Wissen seiner Mitarbeiter möglichst effektiv nutzen und entwickeln kann, und analysiert die für ein adäquates Wissensmanagement erforderliche Gestaltung der Anreize. Es wird deutlich, dass durch die Dezentralisierung und Delegation von Entscheidungen für die Mitarbeiter stärkere Anreize entstehen, sich entscheidungsrelevantes Wissen anzueignen. Auf dieser Grundlage werden Implikationen für die praktische Gestaltung organisatorischer Strukturen und das Management der Wissenspotenziale der Mitarbeiter abgeleitet.