Wissenschaftliches Arbeiten in der Allgemeinmedizin: Eine Einführung in die eigenständige Forschungsmethodik

در این تک نگاری، موضوع کار علمی در طب عمومی به شکلی غیرعادی از نظر زبانی و فکری پرداخته شده است. تا به حال، یک رویکرد ساختاری شماتیک به مقوله‌هایی مانند بیماری‌ها-علل-گزینه‌های درمان در رساله‌های علمی فعلی در مورد پزشکی عمومی انجام شده است. مورد توجه قرار نگرفته و بنابراین جدید، مسئله اساسی فرد و اهمیت مهم نتیجه واقعی است که از دسته بندی های ذکر شده ناشی می شود. به همین دلیل است که "نتیجه مشاوره" براون به هسته اصلی تفکر پزشکی، بازیگری و در نهایت نوشتن او تبدیل می شود. علاوه بر این، نویسنده یک ساختار تدریس نظری برای پزشکی عمومی ایجاد می کند، که - قابل اجرا برای پزشک عمومی منعکس شده و سودمند برای هر بیماری که او درمان می کند - می تواند به یک عمل پزشکی منطقی و کارآمد منجر شود. بنابراین هدف این رویکرد غلبه بر تشخیص در عمل عمومی است، که اغلب هنوز به صورت فردی و شهودی جهت گیری می شود. در درازمدت، برنامه ای الزام آور برای یادگیری، بازیگری و تدریس در پزشکی عمومی، همچنین به معنای مفهوم آموزش و آموزش بیشتر قابل اجرا ارائه می دهد.

In dieser Monographie wird das Thema wissenschaftlichen Arbeitens in der allgemeinmedizinischen Praxis in sprachlich und gedanklich ungewöhnlicher Form behandelt. Bisher wurde in gängigen wissenschaftlichen Abhandlungen zur Allgemeinmedizin vorwiegend eine "starre", schematisch-strukturierte Betrachtungsweise in Kategorien wie Krankheiten-Ursachen-Behandlungsmöglichkeiten praktiziert. Nicht berücksichtigt und demzufolge neu ist die grundsätzliche Frage nach der individuellen und übergeordneten Bedeutung des eigentlichen Ergebnisses, das sich aus den genannten Kategorien ergibt. Deshalb gerät das Braunsche "BERATUNGSERGEBNIS" zum Kernpunkt seines medizinischen Denkens, Handelns und letztlich Schreibens. Darüber hinaus entwickelt der Autor ein theoretisches Lehrgebäude für die Allgemeinmedizin, welches - anwendbar für den reflektierten Allgemeinmediziner und für jeden von ihm behandelten Patienten vorteilhaft - zu einer rationalen und rationellen Medizinpraxis führen kann. Dieser Ansatz zielt somit auf eine Überwindung der häufig noch individuell-intuitiv ausgerichteten Diagnostik in der Allgemeinpraxis. Er bietet auf längere Sicht eine verbindliche Programmatik des Lernens, Handelns und Lehrens in der Allgemeinmedizin, auch im Sinne eines anwendbaren Fort- und Weiterbildungskonzeptes.