Wissen, was Recht ist: Richterliche Rechtspraxis aus wissenssoziologischethnografischer Sicht

قضات به دنبال تفسیرهای مناسب از دانش هنجاری و واقعی هستند. ارزیابی های آنها به طور جدایی ناپذیری با امکانات و شرایط دانش در مورد موارد و هنجارهای زیربنایی پیوند خورده است و در معرض سیر بعدی جهان اجتماعی قرار دارد. قانون انعطاف پذیری اجتماعی- فرهنگی، زمانی و مکانی قابل توجهی را نشان می دهد و همچنان می تواند مدعی الزام آور بودن و اعتبار باشد. برای اینکه بتوان عمل حقوقی را به این شکل توصیف کرد، یک رویکرد نظری و روشمند مورد نیاز است که می تواند انعطاف پذیری در عمل حقوقی را دنبال کند. در برابر این پس زمینه، پیتر استگمایر یک نوع عمل حساس از تحقیقات تجربی حقوقی را ارائه می دهد. نویسنده در چندین سال کار مردم‌نگاری، مشاهدات و مصاحبه‌ها را به عنوان بخشی از یک تیم تحقیقاتی میان رشته‌ای جمع‌آوری کرده و آنها را در دسته‌هایی که کاربردی و در عین حال قابل اتصال به نظریه حقوقی هستند، فشرده کرده است. تمرکز بر روی (باز) ساختار پرونده های حقوقی توسط یک قاضی واحد و همچنین مذاکره جمعی راه حل های پرونده، استفاده از متون مختلف و تکنیک های کاری و همچنین تجزیه و تحلیل فرآیندهای رسیدگی به پرونده است.

Richtende suchen nach angemessenen Deutungen von normativen und sachlichen Erkenntnissen. Ihre Wertungen sind untrennbar mit den Möglichkeiten und Bedingungen des Wissens um die zugrunde liegenden Fälle und Normen verbunden sowie dem weiteren Lauf der sozialen Welt ausgesetzt. Recht weist dabei eine erhebliche sozio-kulturelle, zeitliche und räumliche Plastizität auf und kann trotzdem Bindung und Geltung beanspruchen. Um die so verstandene Rechtspraxis beschreiben zu können, ist eine theoretische und methodische Vorgehensweise erforderlich, welche die Beweglichkeit in der Rechtspraxis mitvollziehen kann. Vor diesem Hintergrund stellt Peter Stegmaier eine handelnssensible Art der erfahrungswissenschaftlichen Rechtspraxisforschung vor. In mehrjähriger ethnografischer Arbeit hat der Autor im Rahmen eines interdisziplinären Forschungsteams Beobachtungen und Interviews zusammengetragen und zu Kategorien verdichtet, die praxisnah und zugleich an Rechtstheorie anschlussfähig sind. Im Fokus liegen sowohl die einzelrichterliche (Re-)Strukturierung von Rechtsfällen als auch das kollektive Aushandeln von Falllösungen, die Nutzung diverser Texte und Arbeitstechniken sowie die Analyse von Fallbearbeitungsverläufen.