Willis Richardson, Forgotten Pioneer of African-American Drama

در طول دهه‌های 1920 و 1930، ویلیس ریچاردسون (1889-1977) به‌عنوان نمایشنامه‌نویس برجسته آفریقایی-آمریکایی و گلچین نمایشنامه‌نویس بسیار مورد احترام بود. نمایشنامه‌های او توسط گروه‌های نمایشی سیاه‌پوست دبیرستانی، کالج و دانشگاه و شرکت‌های تئاتر در شیکاگو، نیویورک، واشنگتن دی سی، کلیولند، بالتیمور و آتلانتا اجرا شد. با افتتاح The Chip Woman's Fortune (1923)، او اولین آمریکایی آفریقایی تبار بود که نمایشنامه ای در برادوی تولید کرد. چندین نمایشنامه از 46 نمایشنامه او در مجلات مختلف منتشر شد، و او در مقالات خود از سیاهپوستان آمریکایی خواست تا مطالب نمایشی خود را در زندگی و شرایط خود جستجو کنند. علاوه بر این، او سه گلچین نمایشنامه‌های آمریکایی‌های آفریقایی تبار را ویرایش کرد. اما ریچاردسون بین سال‌های 1940 و مرگش در سال 1977 متوجه شد که نمایشنامه‌هایش قطعات دوره‌ای هستند و دیگر مشکلات و موقعیت‌های آفریقایی‌تبار را منعکس نمی‌کنند. در سال‌های قبل از مرگش، او با قدرت و در عین حال ناموفق تلاش کرد تا چندین نمایشنامه خود را از طریق انتشار، اگر نه تولید، حفظ کند. اما مردی که او را پدر درام آفریقایی-آمریکایی می نامیدند و او را امید و نوید درام آفریقایی-آمریکایی می دانستند در گمنامی درگذشت.

ریچاردسون حتی مورد غفلت محققان قرار گرفت. انجمن. این بیوگرافی انتقادی، اولین بررسی گسترده از زندگی و کار او، نقش پیشگام او را در تئاتر آمریکا به طور قاطع بازسازی می کند. کتاب با یک گاهشماری دقیق آغاز می شود و پس از آن یک مقاله زندگی نامه متفکرانه ارائه می شود. این جلد سپس به بررسی ماهیت درام آفریقایی-آمریکایی در دهه 1920 می پردازد، دوره ای که ریچاردسون در طی آن بیشترین بازدهی را داشت، و رویکرد او به نمایشنامه را به عنوان ابزاری برای آموزش مخاطبان آفریقایی-آمریکایی تحلیل می کند. سپس جامعه آفریقایی-آمریکایی را به عنوان موضوع اصلی نمایشنامه های ریچاردسون بررسی می کند، زیرا ریچاردسون معمولاً به عواقب امتناع سیاهان از کمک به یکدیگر می پردازد. این اثر علاوه بر این، نمایشنامه‌های تاریخی ریچاردسون، گلچین‌های او، درام‌های او برای کودکان سیاه‌پوست و مقالات او را در نظر می‌گیرد. فصل پایانی تأثیر ماندگار او را خلاصه می کند. کتاب با فهرستی از نمایشنامه‌های او و کتاب‌شناسی گسترده پایان می‌یابد.

During the 1920s and 1930s, Willis Richardson (1889-1977) was highly respected as a leading African-American playwright and drama anthologist. His plays were performed by numerous black high school, college, and university drama groups and by theater companies in Chicago, New York, Washington D.C., Cleveland, Baltimore, and Atlanta. With the opening of The Chip Woman's Fortune (1923), he became the first African American to have a play produced on Broadway. Several of his 46 plays were published in assorted magazines, and in his essays, he urged black Americans to seek their dramatic material in their own lives and circumstances. In addition, he edited three anthologies of plays by African-Americans. But between 1940 and his death in 1977, Richardson came to realize that his plays were period pieces and that they no longer reflected the problems and situations of African-Americans. In the years before his death, he attempted vigorously yet unsuccessfully to preserve several of his plays through publication, if not production. But the man who has been called the father of African-American drama and who was considered the hope and promise of African-American drama died in obscurity.

Richardson has even been neglected by the scholarly community. This critical biography, the first extensive consideration of his life and work, firmly reestablishes his pioneering role in American theater. The book begins with a detailed chronology, followed by a thoughtful biographical essay. The volume then examines the nature of African-American drama in the 1920s, the period during which Richardson was most productive, and it analyzes his approach to drama as a means of educating African-American audiences. It then explores the African-American community as the central theme in Richardson's plays, for Richardson typically looks at the consequences of refusals by blacks to help one another. The work additionally considers Richardson's history plays, his anthologies, his dramas intended for black children, and his essays. A concluding chapter summarizes his lasting influence; the book closes with a listing of his plays and an extensive bibliography.