William Hogarth

ویلیام هوگارث یک نام خانوادگی در سراسر کشور است، آثار او در میخانه‌های ما آویزان است و از کتاب‌های تاریخی ما بیرون می‌رود. او بزرگان و خوبان و همچنین مردم عادی را نقاشی کرد. همانطور که هازلیت گفت، هنر او از نظر طنز پر شور است، همانطور که هازلیت می گوید، "با اشتیاق به چیزهای مضحک همراه شده است." , حکاکی طبیعت و در این زمانه ها از مرد و همچنین دنیایی که او از آن نشات گرفته و زندگی هایی که به تصویر کشیده است را آشکار می کند. او در دنیای تئاتر، ادبیات، روزنامه‌نگاری و سیاست حرکت کرد و موضوعاتی را برای کارهایش در سراسر لندن قرن هجدهم یافت، از صحنه‌های خیابانی گرفته تا اتاق‌های نقاشی، و از کلیساها تا سالن‌های قمار و زندان. هوگارت پس از سال‌ها تلاش به‌عنوان یک حکاکی و نقاش، با A پیشرفت هارلوت و پیشرفت یک راک به شهرت ماندگاری دست یافت، اما همچنان به شدت از آن انتقاد کرد. شکاف رو به رشد بین زندگی مجلل نخبگان حاکم و فقر بدبخت...

William Hogarth is a house-hold name across the country, his prints hang in our pubs and leap out from our history-books. He painted the great and good but also the common people. His art is comically exuberant, 'carried away by a passion for the ridiculous', as Hazlitt said.

Jenny Uglow, acclaimed author of Elizabeth Gaskell, Nature's Engraver and In These Times, uncovers the man, but also the world he sprang from and the lives he pictured. He moved in the worlds of theatre, literature, journalism and politics, and found subjects for his work over the whole gamut of eighteenth century London, from street scenes to drawing rooms, and from churches to gambling halls and prisons. After striving years as an engraver and painter, Hogarth leapt into lasting fame with A Harlot's Progress and A Rake's Progress, but remained highly critical of the growing gulf between the luxurious lives of the ruling elite and the wretched poverty...