Wildest Alaska: Journeys of Great Peril in Lituya Bay

بیست و پنج سال پیش فیلیپ ال. فرادکین کتابی در مورد خلیجی دورافتاده در ساحل خلیج آلاسکا خواند. این مورخ زیست محیطی مورد توجه رشته های خشونتی قرار گرفت که در تاریخ طبیعی و انسانی خلیج لیتویا بافته شده بود. آیا این تاریخ ها می توانند به هم مرتبط باشند، و اگر چنین است، چگونه؟ تلاش برای تعریف قدرت این مکان وحشی یک جستجوی وسوسه انگیز و، همانطور که معلوم شد، خطرناک بود. این خاطرات متقاعد کننده و وهم انگیز از اودیسه فرادکین از طریق تاریخ ثبت شده بشر و در نهایت به خود خلیج می گوید، زیرا او جنبه تاریک و تسلیم ناپذیر طبیعت را بررسی می کند.

نیروهای طبیعی همیشه بر خلیج لیتویا تسلط داشته اند. طوفان‌های عظیم، زمین‌لرزه‌های قدرتمند، رانش زمین‌های عظیم، و امواج غول‌پیکر بلندتر از بلندترین آسمان‌خراش‌های جهان، آبدره‌های نهنگ‌شکل را می‌کوبند. این خلیج که به دلیل زیبایی کشنده‌اش جذاب است، در طول زمان بازدیدکنندگانی را به خود جذب کرده است، اما هرگز توسط آنها تسلط نیافته است.

ساکنان فصلی آن در طول تاریخ ثبت شده - سرخپوستان تلینگیت، کاوشگران اروپایی، معدنچیان طلا، و ماهیگیران ساحلی که به دنبال یک بندر پناه - غرق شده اند، دیوانه شده اند، حیوانات خزدار را با رها کردن سلاخی کرده اند، سواحل ماسه سیاه را برای ذرات کوچک طلا غربال کرده اند، و یکدیگر را به قتل رسانده اند. فقط یک گوشه نشین آنجا آرامش پیدا کرد. سپس نویسنده و پسر کوچکش از خلیج بازدید کردند و توسط یک خرس گریزلی تسخیر شدند.

به عنوان نویسنده محیط زیست برای لس آنجلس تایمزو سردبیر غربی Audubon I>magazine، فرادکین از Tierra del Fuego به دامنه شمالی آلاسکا سفر کرده است. اما هیچ چیز او را برای خلیج لیتویا آماده نکرد، مکانی که آنقدر قدرتمند بود که موهای یک نفر را سفید کرد. این داستان با پژواک ملویل، پو و کنراد طنین انداز می شود که تاریخ های انسانی و طبیعی یک مکان زیبا و وحشی را به هم می پیوندد.

Twenty-five years ago Philip L. Fradkin read a book about a remote bay on the Gulf of Alaska coast. The noted environmental historian was attracted by the threads of violence woven through the natural and human histories of Lituya Bay. Could these histories be related, and if so, how? The attempt to define the power of this wild place was a tantalizing and, as it turned out, dangerous quest. This compelling and eerie memoir tells of Fradkin's odyssey through recorded human history and eventually to the bay itself, as he explores the dark and unyielding side of nature.

Natural forces have always dominated Lituya Bay. Immense storms, powerful earthquakes, huge landslides, and giant waves higher than the world's tallest skyscrapers pound the whale-shaped fjord. Compelling for its deadly beauty, the bay has attracted visitors over time, but it has never been mastered by them.

Its seasonal occupants throughout recorded history—Tlingit Indians, European explorers, gold miners, and coastal fishermen seeking a harbor of refuge—have drowned, gone mad, slaughtered fur-bearing animals with abandon, sifted the black sand beaches for minute particles of gold, and murdered each other. Only a hermit found peace there. Then the author and his small son visited the bay and were haunted by a grizzly bear.

As an environmental writer for the Los Angeles Times and western editor of Audubon magazine, Fradkin has traveled from Tierra del Fuego to the North Slope of Alaska. But nothing prepared him for Lituya Bay, a place so powerful it turned one person's hair white. This story resonates with echoes of Melville, Poe, and Conrad as it weaves together the human and natural histories of a beautiful and wild place.