Wild Analysis: From the Couch to Cultural and Political Life

این کتاب استدلال می‌کند که مفهوم تحلیل «وحشی»، اصطلاحی که فروید برای اشاره به استفاده از مفاهیم، ​​تشخیص‌ها و درمان‌های احتمالی روان‌کاوانه توسط فردی که تحت آموزش روان‌کاوانه قرار نگرفته است، ابداع کرده است. روشی جدید برای کشف محدودیت های روانکاوی.

تحلیل وحشی: از کاناپه تا زندگی فرهنگی و سیاسی پیشنهاد می‌کند با بررسی ایده‌های روان‌کاوانه در محدوده‌هایشان، پرسش از تحلیل به اصطلاح «وحشی» را بازگشایی کنیم، با استدلال از طیف متنوعی از دیدگاه‌ها که تفکر ایجاد می‌کند. در این مرزها - جایی که روانکاوی به رشته های دیگر سرگردان می شود، و بالعکس، و همچنین لحظات بن بست در قانون نظری خود - به آینده های جدیدی برای روانکاوی و علوم انسانی اشاره می کند. دوازده مقاله کتاب خطوط گسل، ناهماهنگی ها و طنین های جدید را در تئوری روانکاوی تثبیت شده دنبال می کنند، اغلب با حرکت دادن بینش های آن به طور ریشه ای دورتر. این مقالات به موضوعات حساس و دشوار در زندگی فرهنگی و سیاسی قرن بیستم می پردازند، از جمله بازنمایی بیماری، مهاجرت اجباری و تجربیات پناهندگان، و مسائل مربوط به هویت نژادی و هویت در دوره های پس از جنگ و پس از آپارتاید، و همچنین. بحث‌های معاصر پیرامون روشنگری و فراخوان‌های مدرن آن، تمرین نقد و خواندن «پارانوئید». برخی دیگر موارد حادتر «وحشی» را بررسی می‌کنند، مانند مدل‌های آموزش و پژوهشی که از بینش‌های روانکاوی مطلع شده‌اند، یا مواردی که روانکاوی در قلمروی سیاسی و فرهنگی تابو شده، مانند ارجاعات فروید به آدم‌خواری.

این کتاب برای محققان، پزشکان و دانشجویانی که در زمینه‌های روانکاوی، تاریخ، ادبیات، فرهنگ و سیاست کار می‌کنند، و هر کسی که علاقه‌مند به اهمیت سیاسی تفکر روانکاوانه امروزی است، جالب خواهد بود.

This book argues that the notion of 'wild' analysis, a term coined by Freud to denote the use of would-be psychoanalytic notions, diagnoses, and treatment by an individual who has not undergone psychoanalytic training, also provides us with a striking new way of exploring the limits of psychoanalysis.

Wild Analysis: From the Couch to Cultural and Political Life proposes to reopen the question of so-called 'wild' analysis by exploring psychoanalytic ideas at their limits, arguing from a diverse range of perspectives that the thinking produced at these limits - where psychoanalysis strays into other disciplines, and vice versa, as well as moments of impasse in its own theoretical canon - points toward new futures for both psychoanalysis and the humanities. The book's twelve essays pursue fault lines, dissonances and new resonances in established psychoanalytic theory, often by moving its insights radically further afield. These essays take on sensitive and difficult topics in twentieth-century cultural and political life, including representations of illness, forced migration and the experiences of refugees, and questions of racial identity and identification in post-war and post-apartheid periods, as well as contemporary debates surrounding the Enlightenment and its modern invocations, the practice of critique and 'paranoid' reading. Others explore more acute cases of 'wilding', such as models of education and research informed by the insights of psychoanalysis, or instances where psychoanalysis strays into taboo political and cultural territory, as in Freud's references to cannibalism.

This book will be of interest to researchers, practitioners, and students working across the fields of psychoanalysis, history, literature, culture and politics, and to anyone with an interest in the political import of psychoanalytic thought today.