Wiederholung als zentrales universelles Gestaltungsmittel der Musik

در مرکز کتاب توجه به تکرار در جلوه های متنوع و بین فرهنگی آن است. تحلیل‌های متعددی از زمینه‌های موسیقی هنری غربی، موسیقی محلی اروپا، موسیقی آفریقایی، اندونزیایی و هندی و همچنین موسیقی عامه‌پسند اهمیت منحصر به فرد تکرار را به‌عنوان وسیله‌ای برای آهنگسازی نشان می‌دهد. نظریه اروپایی فرم موسیقی، ملاحظات ریاضی، موسیقی حداقلی (به عنوان مظهر موسیقی تکراری) و ملاحظات زیبایی‌شناختی در فصل‌های جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد. نظام‌مندی ساختارهای تکرار در پایان کتاب آورده شده است. مطابق با این معنا، متن با بازنمایی طرح‌واره‌ای از تکرار به‌عنوان یک استراتژی جهانی و متقابل هنری معرفی می‌شود.

Im Zentrum des Buches steht die Betrachtung der Wiederholung in ihren vielfältigen, kulturübergreifenden Erscheinungsformen. Zahlreiche Analysen aus den Bereichen der abendländischen Kunstmusik, der europäischen Volksmusik, der afrikanischen, indonesischen und indischen Musik sowie der populären Musik untermauern die einzigartige Bedeutung der Wiederholung als musikalisches Gestaltungsmittel. Die europäische Theorie der musikalischen Form, mathematische Betrachtungen, Minimal Music (als Inbegriff repetitiver Musik) sowie ästhetische Überlegungen werden in einzelnen Kapiteln behandelt. Eine Systematisierung der Wiederholungsstrukturen steht am Ende des Buches. Entsprechend dieser Bedeutung wird die Schrift eingeleitet mit einer streifzugartigen Darstellung der Wiederholung als einer universellen, kunstspartenübergreifenden Strategie.