مشخصات کتاب

Why They Don't Hate Us: Lifting the Veil on the Axis of Evil

ویرایش: [annotated edition] 
نویسندگان: Mark LeVine  
سری:  
ISBN (شابک) : 1851683658, 9781435684409 
ناشر: Oneworld 
سال نشر: 2005 
تعداد صفحات: 457 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 Mb 

در صورت تبدیل فایل کتاب Why They Don't Hate Us: Lifting the Veil on the Axis of Evil به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب چرا آنها از ما متنفر نیستند: برداشتن حجاب در محور شر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب چرا آنها از ما متنفر نیستند: برداشتن حجاب در محور شر

مارک لوین، پروفسور آمریکایی تاریخ خاورمیانه مدرن در دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، کتاب گمراه کننده ترین کتاب را در مورد سرمایه داری مدرن ("جهانی سازی") نوشته است که منعکس کننده آنارشیسم جنبش صلح و عدالت جهانی است. او گاهی اوقات به واقعیت امپراتوری نگاه می کند. او به هیئت علمی دفاعی پنتاگون استناد می کند که بوش را با گفتن این جمله که «آنها از آزادی ما متنفر نیستند، از سیاست های ما متنفرند» مخالفت کرد. اهداف استراتژیک - سود، نفت و سرکوب - و او تشخیص می دهد که مشاغل وحشیانه، فاسد و بی کفایت هستند. او به یک مطالعه بانک جهانی اشاره می‌کند که به این نتیجه رسیده است که «رشد سریع‌تر در میان فقرا ممکن است در واقع به بهای رشد آهسته‌تر در میان ثروتمندان حاصل شود»، «هیچ مدرکی از سیاست‌های سودمند متقابل وجود ندارد» و «در به نظر می رسد که جهانی شدن در کوتاه مدت فقر و نابرابری را افزایش می دهد.» او همچنین به گزارش برنامه توسعه سازمان ملل اشاره می کند که در آن خلاصه می شود: «باز بودن تجارت (آزادسازی) باعث افزایش فقر و نابرابری شد... کشورهایی که آزادسازی را سریعتر انجام دادند، بدترین وضعیت را داشتند. .\" با این حال، پس از همه این شواهد، لوین ادعا می کند که فرهنگ سرمایه داری را به پیش می برد نه اقتصاد. بنابراین او ادعا می‌کند: «تنها ایجاد پل‌هایی بین فرهنگ‌ها می‌تواند فرصت غلبه بر اشغال و خشونتی که ایجاد می‌کند را فراهم کند.» او می‌نویسد، این پل‌سازی، نقش رهبری را به روشنفکران می‌دهد - ممکن است فرد کمی خودخواه باشد. فکر. او ادامه می‌دهد: «اگر بتوانیم... یک موسیقی واقعاً جهانی بسازیم - می‌توانیم «قفس آهنین» نئولیبرالیسم را بشکنیم (به قول برخی فیلسوفان، «واشکنی»». این یک حرکت اتوپیایی است. «جنبش صلح و عدالت جهانی» وانمود می کند که مبارزات طبقات کارگر برای گرفتن قدرت دولتی از دست طبقات سرمایه دار قدیمی، شوونیستی و غیرضروری است. با این حال، او به تمجید رئیس بانک جهانی جیمز ولفنسون از کوبا در سال 2001 اشاره کرده بود: «کوبا کار بزرگی در زمینه آموزش و بهداشت انجام داده است.» کوبا به پیشرفت خود ادامه داده است زیرا سیاست‌های این کشور، بر اساس طبقه و ملت، برعکس سیاست‌های این کشور است. سیاست های بانک و همچنین سیاست های جنبش. جنبش تا به حال چه موفقیتی داشته است که نفی روش موفق کوبا در مبارزه طبقاتی و انقلاب را توجیه کند؟ در مقابل، همانطور که لوین اذعان می کند، با نقل قول هایی مانند سوزان جورج - "ما در واقع چیزی برنده نشده ایم" و نائومی کلاین - "ما به هیچ وجه جریان به سمت خصوصی سازی را معکوس نکرده ایم، چه برسد به توقف آن"، جنبش هرگز در هیچ جا موفق نبوده است. درگیری اصلی در جهان اسلام علیه غرب نیست، اما نئولیبرالیسم علیه «جنبش جهانی صلح و عدالت» نیز نیست. در درون هر ملتی طبقه در مقابل طبقه است و هر ملتی باید مشکلات خود را حل کند. «جنبش صلح و عدالت جهانی» یک انحراف، اتلاف وقت و انرژی است. اعضای آن باید شغلی بیابند، در صورتی که قبلاً این کار را نکرده اند، و به اتحادیه کارگری خود بپیوندند. کارگران، از جمله کارگران یقه سفید، اکثریت هر کشوری هستند و فقط طبقه کارگر می تواند سرمایه داری را شکست دهد.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Mark LeVine, an American Professor of Modern Middle Eastern History at the University of California, Irvine, has written a most misleading book on modern capitalism (`globalisation'), reflecting the global peace and justice movement's anarchism. He occasionally glimpses the reality of empire. He cites the Pentagon's Defense Science Board, which contradicted Bush by saying, "they do not hate our freedom, they hate our policies." He sees that chaos is not an accidental by-product of occupying foreign countries but assists the occupiers' strategic goals - profits, oil and repression - and he recognises that occupations are brutal, corrupt and incompetent. He cites a World Bank study that concluded, "faster growth among the poor may indeed be obtained at the expense of slower growth among the rich", that there is `no evidence ... of mutually beneficial policies' and "At least in the short run, globalization appears to increase poverty and inequality." He also notes a United Nations Development Programme Report that summed up, "Trade openness (liberalisation) increased poverty and inequality ... Those countries liberalising most rapidly fared worst." Yet after all this evidence, LeVine claims that culture not economics drives capitalism. So he claims, "Only building bridges between cultures can provide the chance to overcome both occupation and the violence it breeds." This bridge-building, he writes, gives the leading role to intellectuals - a little self-serving, one might think. He goes on, "if we can ... compose a truly world music - we can break down (`deconstruct', as some philosophers might say) the `iron cage' of neoliberalism". This is utopian drivel. The `global peace and justice movement' pretends that working classes' struggles to seize state power from capitalist classes are old-fashioned, chauvinist and unnecessary. Yet he had cited World Bank President James Wolfensohn's praise of Cuba in 2001: "Cuba has done a great job on education and health." Cuba has continued to progress because its policies, based on class and nation, are the opposite of the Bank's policies and also of the movement's policies. What success has the movement ever had that justifies rejecting the successful Cuban method of class struggle and revolution? By contrast, as LeVine admits, quoting voices like Susan George - "We haven't actually won anything" and Naomi Klein - "We have in no way reversed the flow towards privatization, let alone stopped it", the movement has never succeeded anywhere. The main conflict in the world is not Islam against the West, but neither is it neoliberalism against the `global peace and justice movement'; it is class against class, within each nation, and each nation must solve its own problems. The `global peace and justice movement' is a diversion, a waste of time and energy. Its members need to get jobs, if they haven't already, and join their trade union. Workers, including white-collar workers, are the majority in every country, and only the working class can defeat capitalism.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب Advanced Social Media Marketing: How to Lead, Launch, and Manage a Successful Social Media Program

دانلود کتاب Hemorrhagic Stroke - A Medical Dictionary, Bibliography, and Annotated Research Guide to Internet References

دانلود کتاب An update on glomerulopathies : etiology and pathogenesis

دانلود کتاب Shrimp to Whale

دانلود کتاب Python Programming: 4th Edition