دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.]
نویسندگان: Eric Harvey
سری: American Music Series
ISBN (شابک) : 9781477321348, 9781477323953
ناشر: University of Texas Press
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 343
[358]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Who Got the Camera?: A History of Rap and Reality به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب چه کسی دوربین را دریافت کرد؟: تاریخچه رپ و واقعیت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
واقعیت اولین بار در اواخر دهه 1980 ظاهر شد - نه به معنای زندگی واقعی، بلکه به معنای ژانر سرگرمی تلویزیونی که توسط نمایش هایی مانند Cops و America's Most Wanted افتتاح شد. جشنهای روزانه جرالدو، اپرا و دوناهو. و اخبار تبلوید A Current Affair. اریک هاروی در یک کار سختگیرانه از نقد فرهنگی، استدلال میکند که تلویزیون واقعیت در گفتگو با نوع دیگری از سرگرمی ظاهر شد که همزمان با استفاده از تکنیکهای آن، به عنوان وامگیری از تکنیکهای آن عمل کرد: رپ گانگستایی. یا همانطور که اجراکنندگان افسانه ای آیس کیوب و آیس تی آن را "رپ واقعی" نامیدند. رپ واقعی و تلویزیون واقعیت بخشی از یک انقلاب فرهنگی بودند که سرگرمی های عامه پسند را به عنوان یک رسانه حقیقت گو دوباره تعریف کردند. سرگرمیهای واقعیتگرایانههای ژورنالیستی را به عاریت میگرفتند، اما با اخطارها و زمینهای که روزنامهنگاری خواستار آن بود، رقیق نشد. در حالی که "Fuck Th Police" از N.W.A با دید پلیس ها از زندگی سیاه پوستان در آمریکا مقابله می کرد، رپرهای رپ که پس از آن گروه ظاهر شدند، مانند اسنوپ داگی داگ و توپاک شکور، با استفاده از وسواس رسانه ها نسبت به سیاه، از هیجان گرایی غشایی واقعیت استقبال کردند. جنایت برای از بین بردن تمایز بین تصویر و حقیقت. تلویزیون واقعیت و رپ واقعیت دنیایی را که ما در حال حاضر در آن زندگی میکنیم پرورش دادهاند، جایی که سیاست و حقایق اساسی تا زمانی که به سرگرمیهای رسانهای انبوه ترجمه نشده باشند، واقعی به نظر نمیرسند.
Reality first appeared in the late 1980s—in the sense not of real life but rather of the TV entertainment genre inaugurated by shows such as Cops and America’s Most Wanted; the daytime gabfests of Geraldo, Oprah, and Donahue; and the tabloid news of A Current Affair. In a bracing work of cultural criticism, Eric Harvey argues that reality TV emerged in dialog with another kind of entertainment that served as its foil while borrowing its techniques: gangsta rap. Or, as legendary performers Ice Cube and Ice-T called it, “reality rap.” Reality rap and reality TV were components of a cultural revolution that redefined popular entertainment as a truth-telling medium. Reality entertainment borrowed journalistic tropes but was undiluted by the caveats and context that journalism demanded. While N.W.A.’s “Fuck tha Police” countered Cops’ vision of Black lives in America, the reality rappers who emerged in that group’s wake, such as Snoop Doggy Dogg and Tupac Shakur, embraced reality’s visceral tabloid sensationalism, using the media's obsession with Black criminality to collapse the distinction between image and truth. Reality TV and reality rap nurtured the world we live in now, where politics and basic facts don’t feel real until they have been translated into mass-mediated entertainment.