Whiteness and Class in Education

مطالعه انتقادی درباره سفیدی روی آموزش و تحقیقات ضد نژادپرستی تأثیر گذاشته است. یک حوزه مطالعاتی ناپایدار، از نظر تمرکز مجدد گفتمان‌های سفیدپوستان و تصاحب نوشته‌های دانشمندان سیاه پوست، به روشی بحث‌برانگیز اما بالقوه رادیکال برای رویکرد به مسائل آموزشی تبدیل شده است. در این جلد پیشگام، مطالعات انتقادی سفیدی در بریتانیا در زمینه‌های آموزشی متنوعی اعمال می‌شود. اگرچه سفیدی یک سیستم ظلم و ستم تلقی می شود که به نفع دانش آموزان و معلمان سفیدپوست در عرصه های آموزشی است، اما لزوماً یکپارچه نیست. سفیدی منعطف است و توسط طبقه برای تولید «سفیدیت(های)» جدید است که از نظر قصد یا عمل کمتر نژادپرستانه نیستند.

از طریق استفاده از تحقیقات قوم نگاری، بیوگرافی و اسنادی چگونه سفیدی در آموزش «کار می کند» آشکار می شود. روش هایی که سفیدپوستان طبقه کارگر به عنوان «سطل زباله سفید» یا «چاو» معرفی می شوند. اقدامات ظریف فراگیران طبقه متوسط ​​سفیدپوست برای کاهش تنوع در آموزش بزرگسالان و کیفیت های ماقبل مدرن مدرسه طبقه حاکم سفیدپوست برای برجسته کردن واگرایی و همخوانی در شکل گیری نژادی سفیدپوست استفاده می شود. مسائل سیاستی نیز مورد توجه قرار می گیرد، به ویژه شایستگی های تنظیم «سخنان مشوق تنفر» در دانشگاه ها و روش هایی که «آموزش های دفاع مدنی» نژادپرستانه در سیاست های آموزشی و امنیت داخلی گنجانده شده اند.

با این حال، این کتاب فقط به شیوه‌های سفیدپوستی نمی‌پردازد، بلکه به این موضوع می‌پردازد که چگونه پزشکان ممکن است مطالعات انتقادی سفیدپوست را در عمل ضد نژادپرستی در نظر بگیرند. این نه تنها به شناسایی این موضوع می‌پردازد که چگونه «برتری سفیدپوستان» همچنان بر گفتمان و عملکرد آموزشی تسلط دارد، بلکه به این موضوع می‌پردازد که چگونه می‌توان در برابر آن مقاومت کرد.

The critical study of whiteness has influenced anti-racist pedagogy and research. A volatile area of study, in terms of the re-centering of white discourses and the appropriation of the writings of black scholars, confronting whiteness has become a controversial but potentially radical way of approaching educational issues. In this pioneering volume critical whiteness studies is applied in the United Kingdom in a variety of educational contexts. Although whiteness is considered to be a system of oppression that benefits white students and teachers in educational arenas it is not necessarily monolithic. Whiteness is flexible and inflected by class to produce new ‘whiteness(es)’ that are no less racist in intent or practice.

Through the use of ethnographic, biographical and documentary research how whiteness ‘works’ in education is revealed. The ways in which working class whites are represented as ‘white trash’ or ‘chav’; the subtle actions of white middle class learners to reduce diversity in adult education and the pre-modern qualities of white ruling class schooling are used to highlight both divergence and congruence in the racial formation of whiteness. Policy issues are also considered, in particular the merits of regulating ‘hate speech’ in universities and the ways in which racist ‘civil defence pedagogies’ have become embedded in educational and homeland security policies.

However, this book does not just consider the practices of whiteness but also how practitioners might consider critical whiteness studies in anti-racist practice. It is concerned with not only identifying how ‘white supremacy’ continues to dominate educational discourse and practice but how it can be resisted.