While Waiting for Rain: Community, Economy, and Law in a Time of Change

اگر یک جامعه عاقل از هم پاشیده باشد و تبدیل شدن به شهر ارواح گزینه قابل قبولی نباشد، چه کاری ممکن است انجام دهد؟ متأسفانه، پاسخ به این سؤال مدتهاست که بر اساس یک استاندارد ضمنی سنجیده شده است: اقتصاد پس از جنگ در دهه 1950. جان هنری شلگل پس از نشان دادن اینکه چرا آن اقتصاد استانداردی غیرقابل قبول را ارائه می دهد - که به دلیل عدم رقابت اقتصادی کشورهای اروپایی و آسیایی، برنده یا بازنده، تحت تأثیر جنگ ممکن شده است - سعی می کند به این سؤال پاسخ دهد که چه باید کرد.

Wهیل انتظار برای باران برای اولین بار تاریخ اقتصادی ایالات متحده و همچنین بوفالو، نیویورک را بررسی می کند: جایگاه مناسب برای هر شهری که ممکن است شاهد سقوط اقتصاد آن در دهه های 1960، 70 و 80 بوده باشد. روشن می کند که نه بوفالو و نه ایالات متحده به عنوان یک کل دارای اقتصاد به معنای «ساختار بازار پایدار است که تلفیقی از درک زندگی اقتصادی با الگوهای رفتاری در نهادهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است. از آنجایی که هر دو اقتصاد سقوط کردند. در مرحله بعد، این کتاب با بررسی آثار شهرساز معروف، جین جاکوبز، به ویژه کتاب او شهرها و ثروت ملل، نظریه ای قابل قبول در مورد چگونگی رشد اقتصادی ایجاد می کند. . کار او، مانند بسیاری از کارهای دیگر، بر اهمیت نوآوری برای رشد اقتصادی تأکید دارد، اما در اصرار آن بر این که چنین نوآوری باید از منابع محلی حاصل شود، منحصر به فرد است. آن را نه می توان خرید و نه می داد، حتی توسط بازیگران سیاسی خوش نیت. در نتیجه آمریکایی ها به طور کلی، و همچنین در سطح محلی، مانند کشاورزان در بحبوحه خشکسالی هستند که به چشم می خورند تا منابع خود را بررسی کنند و منتظر بمانند. در نهایت، هم به اقتصاد بوفالو محلی و هم به اقتصاد ملی باز می گردد تا در نظر بگیرند که این واحدهای سیاسی در زمان انتظار برای ظهور یک اقتصاد چه کاری ممکن است انجام دهند.

What might a sensible community choose to do if its economy has fallen apart and becoming a ghost town is not an acceptable option? Unfortunately, answers to this question have long been measured against an implicit standard: the postwar economy of the 1950s. After showing why that economy provides an implausible standard—made possible by the lack of economic competition from the European and Asian countries, winners or losers, touched by the war—John Henry Schlegel attempts to answer the question of what to do.

While Waiting for Rain first examines the economic history of the United States as well as that of Buffalo, New York: an appropriate stand-in for any city that may have seen its economy start to fall apart in the 1960s, 70s, and 80s. It makes clear that neither Buffalo nor the United States as a whole has had an economy in the sense of “a persistent market structure that is the fusion of an understanding of economic life with the patterns of behavior within the economic, political, and social institutions that enact that understanding” since both economies collapsed. Next, this book builds a plausible theory of how economic growth might take place by examining the work of the famous urbanist, Jane Jacobs, especially her book Cities and the Wealth of Nations. Her work, like that of many others, emphasizes the importance of innovation for economic growth, but is singular in its insistence that such innovation has to come from local resources. It can neither be bought nor given, even by well-intentioned political actors. As a result Americans generally, as well as locally, are like farmers in the midst of a drought, left to review their resources and wait. Finally, it returns to both the local Buffalo and the national economies to consider what these political units might plausibly do while waiting for an economy to emerge.