Which Side Are You On?: An Inside History of the Folk Music Revival in America

در سال 1932 فلورانس ریس، همسر یک معدنچی زغال‌سنگ کنتاکی، یکی از آهنگ‌های موضعی کلاسیک را نوشت که در احیای موسیقی محلی حفظ شده است. ترانه "تو در کدام طرف هستی؟"، در تقابل با طبقه کارگر و رئیس قرار می گیرد و از شنونده می خواهد که انتخاب کند. این آهنگ سیاسی بار دیگر در جریان جنبش حقوق مدنی با اشعار آن متناسب با دهه 1960 اجرا شد. اخیراً توسط بیلی براگ ضبط شده است. در واقع، داستان این آهنگ ممکن است به عنوان یک عالم کوچک از کل تاریخ احیای موسیقی محلی باشد. دیک وایسمن، عضو سابق Journeymen و نوازنده ای که هنوز سی دی های ساخته های اصلی خود را منتشر می کند، مشارکت شخصی و حرفه ای خود را در این تاریخ قطعی آورده است. طرفدار کدومی؟ شامل فصل‌ها و بخش‌هایی در مورد لومکس‌ها، هری اسمیت، لارنس گلرت، وودی گاتری، جاش وایت، لیدبلی، پیت سیگر، گروه‌هایی مانند Weavers and Kingston Trio، Dave Van Ronk، Bob Dylan، Joan Baez، Paul Simon است. ، جونی میچل، جودی کالینز، مری چاپین کارپنتر، ناتالی مرچنت، آنی دیفرانکو، بلا فلک، نیکل کریک، دختران نیلی و بسیاری دیگر. طرفدار کدومی؟ همچنین تجارت موسیقی فولکلور را عمیقاً بررسی می کند: چگونه همه کار می کند، قدرت واقعاً کجاست، چگونه هنرمندان دستکاری شده اند و اغلب مورد استثمار قرار گرفته اند، پویایی بین هنرمند و مخاطب. اگرچه ویزمن به عنوان یک مورخ می نویسد، اما ویزمن همه چیز را از درون دیده است، و شامل حکایاتی است که هم خنده دار و هم تلخ هستند: دوست من و خواننده-گیتاریست من، آرتی تروم، از یکی از دو خانه ای که باب دیلن در ووداستاک داشت، مراقبت کرد. سی و پنج سال پیش خانه سی و هفت اتاق داشت! به آرتی دستور داده شد که شماره تلفن دیلن را در اختیار هیچ تماس گیرنده ای قرار ندهد. اولین تماس‌گیرنده جوآن بائز بود و آرتی دستورالعمل‌ها را دنبال کرد و با دیلن در خانه دیگر تماس گرفت تا تماس را پخش کند. در حین کارهای خانه نشینی آرتی، من او را ملاقات کردم. او مرا به گشت کوتاهی در خانه برد. در یک اتاق کیسه های پست بود. به طور تصادفی نیم دوجین نامه را باز کردیم. چیزی که به یاد دارم توسط یک طرفدار زن در داکوتای شمالی بود. او به کنسرت دیلن رفته بود و به او یادآوری کرد که آنها با هم آشنا شده اند. در نامه چیزی تکان دهنده وجود داشت.

In 1932 Florence Reece, the wife of a Kentucky coal miner, wrote one of the classic topical songs preserved in the folk musical revival. The song, "Which Side Are You On?," contrasts the lot of the working class and the bosses, and asks the listener to choose. This politically charged song was performed again during the Civil Rights Movement, with its lyrics appropriate to the 1960s. It was recorded more recently by Billy Bragg. Indeed, the story of this song might serve as a microcosm of the entire history of the folk music revival. Dick Weissman, former member of the Journeymen and a musician still releasing CDs of his original compositions, brings his personal and professional involvement to this definitive history. Which Side Are You On? includes chapters and sections on the Lomaxes, Harry Smith, the little known Lawrence Gellert, Woody Guthrie, Josh White, Leadbelly, Pete Seeger, groups such as the Weavers and the Kingston Trio, Dave Van Ronk, Bob Dylan, Joan Baez, Paul Simon, Joni Mitchell, Judy Collins, Mary Chapin Carpenter, Natalie Merchant, Ani Difranco, Bela Fleck, Nickel Creek, the Indigo Girls, and many others. Which Side Are You On? also explores the folk music business in depth: how it all works, where the power really lies, how the artists have been manipulated and often exploited, the dynamic between artist and audience. Though he writes as a historian, Weissman also has seen it all from the inside, and includes anecdotes that are both funny and poignant: My friend and guitarist-singer Artie Traum took care of one of two houses that Bob Dylan owned in Woodstock, some thirty five years ago. The house had thirty seven rooms! Artie was instructed not to give out Dylan's phone number to any caller. The first caller was Joan Baez, and Artie followed instructions, calling Dylan at the other house to relay the call. During Artie's house-sitting chores, I visited him. He took me on a brief tour of the house. In one room were sacks of mail. We randomly opened a half-dozen letters. The one that I remember was by a female fan in North Dakota. She had been to a Dylan concert and reminded him that they had met. There was something touching though pathetic about the letter.