WHEREAS: Poems

نامزد نهایی جایزه کتاب ملی شعر

از آنجایی که تولد او نشان دهنده مسئولیت به عنوان مادر برای آموزش لاکوتا بودن بود در این سوال: من از لاکوتا بودن چه می دانستم؟ نشانه وحشت، خون هجوم به خجالت من. من از زبان ما چه می دانستم جز قطعات؟ آیا به او یاد می دهم که تکه تکه شود؟ تا زمانی که یک دوست دلداری دهد، نگران نباشید، شما و دخترتان با هم یاد خواهید گرفت. امروز نور خورشید روی شانه‌هایش ایستاده بود تا یک آهنگ را به دینه، زبان پدرش به اشتراک بگذارد. برای آواز خواندن، او به طور همزمان با دستان خود حرکت می کند. من او را در چندین موسیقی تماشا می‌کنم.

–از «WHEREAS Statements»

WHEREAS با زبان اجباری دولت ایالات متحده در پاسخ ها، معاهدات، و عذرخواهی آن از مردم و قبایل بومی آمریکا، و منعکس کننده آن زبان در رسمیت و دوگانگی آن به عاملان آن است. لیلی لانگ سرباز از طریق آرایه‌ای زیبا از اشعار کوتاه، اشعار منثور، توالی‌های روایی طولانی‌تر، قطعنامه‌ها و تکذیب‌نامه‌ها، متنی مبتکرانه برای بررسی تاریخ‌ها، مناظر، نوشته‌های خود و وضعیت مخمصه‌اش در درون وابستگی‌های ملی خلق کرده است. او می نویسد: «من یک شهروند ایالات متحده و عضو ثبت نام شده قبیله Oglala Sioux هستم، به این معنی که من شهروند ملت Oglala Lakota هستم - و در این تابعیت دوگانه باید کار کنم، باید غذا بخورم، من باید هنر کنم، باید مادر باشم، باید دوست باشم، باید گوش کنم، باید مشاهده کنم، مدام باید زندگی کنم.» این کتاب پرشور و غم انگیز صدای جدید و مهمی را در ادبیات معاصر معرفی می کند.

Finalist for the National Book Award for Poetry

WHEREAS her birth signaled the responsibility as mother to teach what it is to be Lakota therein the question: What did I know about being Lakota? Signaled panic, blood rush my embarrassment. What did I know of our language but pieces? Would I teach her to be pieces? Until a friend comforted, Don’t worry, you and your daughter will learn together. Today she stood sunlight on her shoulders lean and straight to share a song in Diné, her father’s language. To sing she motions simultaneously with her hands; I watch her be in multiple musics.

―from “WHEREAS Statements”

WHEREAS confronts the coercive language of the United States government in its responses, treaties, and apologies to Native American peoples and tribes, and reflects that language in its officiousness and duplicity back on its perpetrators. Through a virtuosic array of short lyrics, prose poems, longer narrative sequences, resolutions, and disclaimers, Layli Long Soldier has created a brilliantly innovative text to examine histories, landscapes, her own writing, and her predicament inside national affiliations. “I am,” she writes, “a citizen of the United States and an enrolled member of the Oglala Sioux Tribe, meaning I am a citizen of the Oglala Lakota Nation―and in this dual citizenship I must work, I must eat, I must art, I must mother, I must friend, I must listen, I must observe, constantly I must live.” This strident, plaintive book introduces a major new voice in contemporary literature.