When Sovereigns Go Bankrupt: A Study on Sovereign Risk

بحران بدهی عمومی که کشورهای منطقه یورو از سال 2010 تجربه کرده اند با افزایش مجدد ریسک حاکمیتی همراه بوده است. یونان در سال 2012 مجبور به بازسازی بدهی خود شد. وضعیت اعتباری حتی کشورهای ثروتمند از زمان رکود بزرگ متزلزل تر از هر زمان دیگری است. اکنون بیش از هر زمان دیگری درک ریسک حاکمیت ضروری است، زیرا نکول یک کشور یا حتی عدم اعتبار آن، به طور قطع ثبات سیاسی را به خطر می اندازد و اعتبار سایر بازیگران اقتصادی را تضعیف می کند. این کتاب به بررسی و تجزیه و تحلیل ابزارهای مختلف مورد استفاده برای جلوگیری و محافظت در برابر پیش‌فرض‌های حاکمیتی می‌پردازد. با توجه به بحران بدهی حاکمیتی منطقه یورو در سال‌های 2010-2012، این کتاب همچنین بر ریشه‌های اعتبار دولتی تأکید می‌کند. فصل 1 یک نوع شناسی از نکول های دولتی را تعیین می کند. یک "ورشکستگی" حاکمیتی ممکن است اشکال مختلفی داشته باشد (رد بدهی، مهلت قانونی، بازسازی، و غیره). فصل 2 ابزارهای قراردادی و حقوقی متفاوتی را که برای محافظت در برابر نکول‌های دولتی استفاده می‌شود، ارائه می‌کند. فصل 3 بررسی می کند که چگونه برخی از سرمایه گذاران توانسته اند با اصرار بر اتخاذ تدابیری برای کاهش ریسک نکول در کوتاه مدت و میان مدت، در سیاست اقتصادی بدهکار دخالت کنند. چنین تداخلی می تواند مستقیم باشد یا ممکن است ظریف تر باشد. تمرکز خاصی بر شرط بندی تحمیل شده توسط صندوق بین المللی پول وجود دارد. فصل 4 ابزارهای مختلفی را مورد بررسی قرار می دهد که سرمایه گذاران می توانند برای تبعیض بین وام گیرندگان و پیش بینی بحران بدهی (بازده و اسپرد اوراق قرضه و همچنین رتبه بندی های ارائه شده توسط Fitch، Moody's، Standard & Poor's و Euromoney Country Risk) استفاده کنند. فصل 4 همچنین نشان می دهد که بدهکاران دولتی برای حفظ اعتبار خود باید بر هفت نوع ریسک غلبه کنند: بلایای طبیعی، ریسک ژئوپلیتیکی، ریسک نهادی و سیاسی، ریسک اقتصادی، ریسک پولی و نرخ ارز، ریسک سیستم مالی و مالیاتی، و بدهی. خطر مرتبط.

The public debt crisis that Eurozone countries have experienced since 2010 has been accompanied by a resurgence of sovereign risk. Greece was obliged to restructure its debt in 2012. The credit position of even the wealthy countries is shakier than at any time since the Great Depression. Now more than ever it is essential to understand sovereign risk because the default of a country, or even its lack of credibility, is bound to jeopardize political stability and weaken the credit standing of all other economic actors. This book reviews and analyzes the different means used to forestall and protect against sovereign defaults. In light of the Eurozone’s 2010-2012 sovereign debt crisis, this book also emphasizes the roots of sovereign creditworthiness. Chapter 1 establishes a typology of sovereign defaults. A sovereign “bankruptcy” may take many forms (debt repudiation, moratorium, restructuring, etc.). Chapter 2 presents the different contractual and legal tools used to protect against sovereign defaults. Chapter 3 investigates how some investors have been able to interfere with the debtor’s economic policy by insisting that measures be taken to reduce the risk of default in the short and medium term. Such interference can be direct or may be more subtle. There is a specific focus on the conditionality imposed by the International Monetary Fund. Chapter 4 studies the various tools that investors can use to discriminate among borrowers and forecast debt crises (bond yields and spreads as well as ratings provided by Fitch, Moody’s, Standard & Poor’s, and Euromoney Country Risk). Chapter 4 also demonstrates that sovereign debtors must overcome seven types of risk in order to preserve their creditworthiness: natural disaster, geopolitical risk, institutional and political risk, economic risk, monetary and exchange rate risk, fiscal and tax-system risk, and debt-related risk.