When role-play comes alive : A Theory and Practice

این کتاب تئوری و عمل هنرهای نمایشی را برای استفاده کاربردی در آموزش ارتباطات مهار می کند. خوانندگان را با ایفای نقش آموزشی و نحوه استفاده از آن آشنا می کند و استدلال می کند که غوطه وری کامل برای یادگیری موفق بسیار مهم است. نقش آفرینی آموزشی در بسیاری از جاها از جمله دنیای پزشکی در دهه 1960 به وجود آمد. اکنون، پنجاه سال بعد، این رشته به طور تصاعدی در سراسر جهان رشد کرده است. هاینریش بحث می کند که چگونه از طریق ایفای نقش تعاملات معتبرتر می شوند، بحث متمرکزتر می شود و مردم ریسک می کنند و رشد می کنند. فصل‌های اولیه در بخش اول بر تئوری تمرکز می‌کنند، نشان می‌دهند که چگونه و چرا ایفای نقش کار می‌کند، و عوامل اجرایی کلیدی فاصله زیبایی‌شناختی، آشنایی زدایی، کادربندی و تمرکز را معرفی می‌کند که پویایی آن را ایجاد می‌کند. فصل‌های قسمت دوم به این موضوع می‌پردازند که چگونه این ایده‌ها به همه جنبه‌های تمرین نقش‌آفرینی کمک می‌کنند، راهنمایی‌های عملی در مورد طراحی و اجرای سناریوها ارائه می‌دهند، چگونه می‌توان به عنوان بازیکن یا تسهیل‌کننده اعتماد به نفس و هوشیارتر بود، و طیف وسیعی از تکنیک‌ها را برای مدیریت موقعیت‌های چالش‌برانگیز ارائه می‌دهد. بیشتر مثال‌ها از ارتباطات پزشکی استخراج شده‌اند، اما بینش‌ها و تکنیک‌ها به همان اندازه در زمینه‌های دیگر مانند تجارت، قانون، پلیس و ارتش قابل اجرا هستند. این کتاب مورد توجه مربیان، مربیان و مدیران محل کار، تسهیل‌گران، بازیگران نقش‌آفرینی و محققان علاقه‌مند به اجرای نقش‌آفرینی خواهد بود.

This book harnesses the theory and practice of dramatic arts for the applied use in communication education. It introduces readers to educational role-play and how to use it, arguing that complete immersion is crucial to successful learning. Educational role-play sprang into life in many places including the medical world in the 1960s. Now, fifty years later, the field has grown exponentially across the world. Heinrich discusses how through role play interactions become more authentic, discussion becomes more focused and people take risks, and grow. Early chapters in Part I focus on theory, show how and why role-play works, and introduce the key performative factors of aesthetic distance, defamiliarization, framing, and focus that produce its dynamism. Chapters in Part II discuss how these ideas inform every aspect of role-play practice, offer practical guidance on designing and running scenarios, how to be more confident and mindful as player or facilitator, and provide a wide array of techniques to handle challenging situations. Most of the examples are drawn from medical communication, but the insights and techniques are equally applicable to other fields such as business, law, policing, and the military. The book will be of interest to educators, workplace trainers and managers, facilitators, role-play actors, and scholars interested in role-play performance.