What the Thunder Said: How The Waste Land Made Poetry Modern

در صدمین سالگرد شاهکار مدرنیستی T. S. Eliot، تاریخچه فرهنگی غنی از خلق، تأثیر انفجاری و تأثیر پایدار زمین بایر span>

وقتی تی اس. الیوت سرزمین بایر را در سال 1922 منتشر کرد، این نویسنده سی و چهار ساله را در مسیری قرار داد که شهرت جهانی و جایزه نوبل. "اما، همانطور که جد رسولا می نویسد، "سرزمین بایر فقط یک شعر نیست، بلکه یک رویداد را نامگذاری می کند، مانند گردباد یا زلزله. انتشار آن یک حوضه آبخیز بود که یک قبل و بعد را نشان می داد. این شعری بود که به صراحت اعلام کرد که هنر شعر کهن مدرن شده است.» در چه رعد گفت، رسولا داستان چگونه سرزمین بایر شعر را برای همیشه تغییر داد و چگونه این فرهنگی بمب به عنوان منادی انقلاب مدرنیستی در همه هنرها عمل کرد، از انتزاع در هنرهای بصری تا آتونالیته در موسیقی.

از افتتاحیه معروف آن، "آوریل بی رحم ترین ماه است، پرورش / یاس بنفش از سرزمین مرده، به مانترای سانسکریت پایانی خود، «Shantih shantih shantih»، سرزمین بایر ترکیبی از تصاویر منحصر به فرد، تکنیک آزمایشی، و کنایه های متراکم بود، و به طور جسورانه دستور ازرا پاوند را برای «ساختن آن» انجام داد. جدید." آنچه رعد گفت منشأ، دریافت و تأثیر ماندگار شعر را از ریشه در واگنریسم و ​​نمادگرایی فرانسوی تا شیوه‌ای که موسیقی شگفت‌انگیز فریبنده آن همچنان الهام‌بخش خوانندگان است، نشان می‌دهد. . در طول راه، ما در مورد حلقه داستانی الیوت، از جمله ویندهام لوئیس، ویرجینیا وولف، و برتراند راسل، و در مورد شاعرانی مانند مینا لوی و ماریان مور، که نوآوری‌هایشان به اندازه نوآوری‌های «مردان 1914» نتیجه‌بخش بوده است، آشنا می‌شویم. آنچه رعد گفت پر از بینش‌های تازه و حکایات ناآشنا است، نیروی انفجاری تأثیرگذارترین شعر قرن بیستم را بازیابی می‌کند.

On the 100th anniversary of T. S. Eliot’s modernist masterpiece, a rich cultural history of The Waste Land’s creation, explosive impact, and enduring influence

When T. S. Eliot published The Waste Land in 1922, it put the thirty-four-year-old author on a path to worldwide fame and the Nobel Prize. “But,” as Jed Rasula writes, “The Waste Land is not only a poem: it names an event, like a tornado or an earthquake. Its publication was a watershed, marking a before and after. It was a poem that unequivocally declared that the ancient art of poetry had become modern.” In What the Thunder Said, Rasula tells the story of how The Waste Land changed poetry forever and how this cultural bombshell served as a harbinger of modernist revolution in all the arts, from abstraction in visual art to atonality in music.

From its famous opening, “April is the cruellest month, breeding / Lilacs out of the dead land,” to its closing Sanskrit mantra, “Shantih shantih shantih,” The Waste Land combined singular imagery, experimental technique, and dense allusions, boldly fulfilling Ezra Pound’s injunction to “make it new.” What the Thunder Said traces the origins, reception, and enduring influence of the poem, from its roots in Wagnerism and French Symbolism to the way its strangely beguiling music continues to inspire readers. Along the way, we learn about Eliot’s storied circle, including Wyndham Lewis, Virginia Woolf, and Bertrand Russell, and about poets like Mina Loy and Marianne Moore, whose innovations have proven as consequential as those of the “men of 1914.”

Filled with fresh insights and unfamiliar anecdotes, What the Thunder Said recovers the explosive force of the twentieth century’s most influential poem.