What Nostalgia Was: War, Empire, and the Time of a Deadly Emotion

نوستالژی امروز اساساً خوش خیم است، اشتیاق غم انگیز به گذشته. با این حال، همیشه اینطور نبود: از اواخر قرن هفدهم تا پایان قرن نوزدهم، نوستالژی نوعی دلتنگی را به‌قدری شدید نشان می‌داد که گاهی اوقات می‌توانست کشنده باشد.
 
نوستالژی چه بود< /i> آن تاریخ را آشکار می کند. توماس دادمن داستان خود را در بازل آغاز می کند، جایی که یک دانشجوی نوزده ساله پزشکی تشخیص جدید را با الگوبرداری از مفاهیم رایج مالیخولیا ابداع کرد. از آنجا، Dodman گسترش آن را از طریق جمهوری اروپایی نامه ها و ارتش های ناپلئون دنبال می کند، زیرا سربازان فرانسوی دور از خانه تشخیص داده شده و تحت درمان قرار می گیرند. سپس نوستالژی به تدریج از یک اصطلاح پزشکی به یک مفهوم فرهنگی گسترده تر تبدیل شد، مفهومی که مفاهیم رمانتیک لذت زیبایی شناختی از رنج را در بر می گرفت. اما تغییر قاطع به سوی معنای معاصر آن در مستعمره‌ها اتفاق افتاد، جایی که فرانسوی‌های نگران اختلاط نژادی و فرهنگی، دلتنگی متوسط ​​را به‌عنوان یک فایده تلقی کردند. یک پس‌گفتار نشان می‌دهد که چگونه تاریخ نوستالژی می‌تواند به ما در درک دگرگونی‌های دنیای مدرن کمک کند و یک تور شگفت‌انگیز و شگفت‌انگیز را در تاریخ یک ایده بادوام تکمیل کنیم.

Nostalgia today is seen as essentially benign, a wistful longing for the past. This wasn't always the case, however: from the late seventeenth century through the end of the nineteenth, nostalgia denoted a form of homesickness so extreme that it could sometimes be deadly.
 
What Nostalgia Was unearths that history. Thomas Dodman begins his story in Basel, where a nineteen-year-old medical student invented the new diagnosis, modeled on prevailing notions of melancholy. From there, Dodman traces its spread through the European republic of letters and into Napoleon's armies, as French soldiers far from home were diagnosed and treated for the disease. Nostalgia then gradually transformed from a medical term to a more expansive cultural concept, one that encompassed Romantic notions of the aesthetic pleasure of suffering. But the decisive shift toward its contemporary meaning occurred in the colonies, where Frenchmen worried about racial and cultural mixing came to view moderate homesickness as salutary. An afterword reflects on how the history of nostalgia can help us understand the transformations of the modern world, rounding out a surprising, fascinating tour through the history of a durable idea.