What My Mother Gave Me: Thirty-one Women on the Gifts That Mattered Most

   در چیزی که مادرم به من داد، زنان از دریچه‌ای جدید به روابط بین مادر و دختر نگاه می‌کنند: داستان دختری از هدیه‌ای از طرف مادرش که تا استخوان او را لمس کرده و نقش آن را بر عهده داشته است. یک مدل، یک استعاره، یا یک سنگ محک در زندگی خودش. مشارکت کنندگان این سی و یک قطعه اصلی شامل برندگان جایزه پولیتزر، رمان نویسان پرفروش همیشگی، و روزنامه نگاران مشهور پخش می شوند.
  

   خواه هدیه ای برای گرم نگه داشتن دختر باشد، سقفی بالای سر او بگذارد، راه های زنانگی را به او آموزش دهد، استعدادهای او را تشویق کند یا فقط عشق مادری را به او یادآوری کند. هر داستان به قلب یک رابطه می رسد.
  

   ریتا داو جعبه لاک ناخن را به یاد می‌آورد که از او الهام گرفته بود تا ناخن‌هایش را با خطوط و خال‌های پولکای وحشی که تا به امروز می‌پوشد رنگ کند. لیزا سی در مورد هدیه نویسندگی مادرش کارولین سی می نویسد. سیسیلیا مونوز هم وکیلی که مادرش به او داده بود و هم یک عمر غذای خانگی را به یاد می آورد. جودیت هیلمن پترسون سال متانتی را که مادرش در 9 سالگی پاترسون به او وصیت کرده بود، سال قبل از مرگ مادرش بر اثر اعتیاد به الکل، دوباره مرور می کند. ابیگیل پوگربین در مورد میتزوای خفاشی میانسال خود می نویسد که مادرش پس از یک عمر احساس گناه به خاطر نادیده گرفتن آموزش مذهبی دخترش، برای آن گل تهیه کرد. مارگو جفرسون در مورد لباس طلایی مادرش از فروشگاه بزرگی می‌نویسد که در نهایت می‌توانستند به‌عنوان زنان سیاه‌پوست خرید کنند.
  

   در مجموع، قطعات دارای نیرویی هستند که به اندازه جزر و مد به نظر می‌رسد: طغیان روشنایی و تاریکی؛ شادی و اندوه؛ عشق مادر و عشق دختر؛ عشق مادر و خشم دختر در این کلمات تکان دهنده متوجه می شویم که هر هدیه ای، هر چقدر هم که متواضع باشد، حکایت از یک پیوند قدرتمند دارد. همانطور که الیزابت بندیکت در مقدمه خود اشاره می کند، "خواه ما مادر، دختر، خاله، خواهر یا دوستان عزیز باشیم، ممکن است تا مدتی ندانیم که کدام هدایا بیشترین اهمیت را دارد.

   In What My Mother Gave Me, women look at the relationships between mothers and daughters through a new lens: a daughter’s story of a gift from her mother that has touched her to the bone and served as a model, a metaphor, or a touchstone in her own life. The contributors of these thirty-one original pieces include Pulitzer Prize winners, perennial bestselling novelists, and celebrated broadcast journalists.
  

   Whether a gift was meant to keep a daughter warm, put a roof over her head, instruct her in the ways of womanhood, encourage her talents, or just remind her of a mother’s love, each story gets to the heart of a relationship.
  

   Rita Dove remembers the box of nail polish that inspired her to paint her nails in the wild stripes and polka dots she wears to this day. Lisa See writes about the gift of writing from her mother, Carolyn See. Cecilia Muñoz remembers both the wok her mother gave her and a lifetime of home-cooked family meals. Judith Hillman Paterson revisits the year of sobriety her mother bequeathed to her when Paterson was nine, the year before her mother died of alcoholism. Abigail Pogrebin writes about her middle-aged bat mitzvah, for which her mother provided flowers after a lifetime of guilt for skipping her daughter’s religious education. Margo Jefferson writes about her mother’s gold dress from the posh department store where they could finally shop as black women.
  

   Collectively, the pieces have a force that feels as elemental as the tides: outpourings of lightness and darkness; joy and grief; mother love and daughter love; mother love and daughter rage. In these stirring words we find that every gift, 
no matter how modest, tells the story of a powerful bond. As Elizabeth Benedict points out in her introduction, “whether we are mothers, daughters, aunts, sisters, or cherished friends, we may not know for quite some time which presents will matter the most.