What Mean These Bones?: Studies in Southeastern Bioarchaeology

انتشار یادبود دن جوسلین

تا همین اواخر، پروژه‌های باستان‌شناسی که شامل تجزیه و تحلیل بقایای انسانی می‌شد، اغلب فاقد همکاری فعال بین باستان‌شناسان و انسان‌شناسان فیزیکی از مراحل برنامه‌ریزی به بعد بودند. . در طول دهه 1980، یک رویکرد پیوندی توسعه یافت. که به عنوان "زیست باستان شناسی" شناخته می شود، از نقاط قوت روش شناختی و نظری دو زیرشاخه استفاده می کند تا شکاف ارتباطی درک شده را پر کند و درک جامع تری از فرهنگ های ماقبل تاریخ و تاریخی را ترویج دهد.
 

این جلد. به پرسش‌های مربوط به سازگاری انسان در زمینه‌های فرهنگی گوناگون، با وسعتی که در مطالعاتی که صرفاً از داده‌های بیولوژیکی یا مصنوعی استفاده می‌کنند، یافت نمی‌شود. این 9 مطالعه موردی از هشت ایالت جنوب شرقی بیش از 4000 سال سکونت انسان را شامل می شود، از شکارچیان-گردآورنده باستانی در لوئیزیانا و آلاباما گرفته تا کشاورزان و بردگان استعماری در کارولینای جنوبی. مطالعات متعددی بر تغییرات سلامتی بین یا در جوامع کشاورزی اواخر ماقبل تاریخ تمرکز دارد. برای مثال، این کشف که تکیه بر ذرت به عنوان یک غذای اصلی به طور ثابت منجر به سلامت ضعیف نمی شود، همانطور که در مطالعات قبلی ادعا شده است، چه برای کل جمعیت یا، چه در جوامع رتبه بندی شده، برای اکثریت غیر نخبه، قدردانی جدیدی برای خرد مدیریتی مردم می سی سی پی، و همچنین برای مهارت های کشاورزی آنها.


 

A Dan Josselyn Memorial Publication

Until recently, archaeological projects that included analysis of human remains had often lacked active collaboration between archaeologists and physical anthropologists from the planning stages onward. During the 1980s, a conjunctive approach developed; known as "bioarchaeology," it draws on the methodological and theoretical strengths of the two subdisciplines to bridge a perceived communications gap and promote a more comprehensive understanding of prehistoric and historic cultures.
 

This volume addresses questions of human adaptation in a variety of cultural contexts, with a breadth not found in studies utilizing solely biological or artifactual data. These nine case studies from eight Southeastern states cover more than 4,000 years of human habitation, from Archaic hunter-gatherers in Louisiana and Alabama to Colonial planters and slaves in South Carolina. Several studies focus upon variations in health between or within late prehistoric agricultural societies. For example, the discovery that reliance upon maize as a dietary staple did not result invariably in poor health, as claimed by earlier studies, either for entire populations or, in ranked societies, for the non-elite majority, has fostered a new appreciation for the managerial wisdom of the Mississippian peoples, as well as for their agricultural skills.