دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: زیست شناسی ویرایش: illustrated edition نویسندگان: Lenny Moss سری: Basic Bioethics ISBN (شابک) : 9780262134118, 026213411X ناشر: The MIT Press سال نشر: 2002 تعداد صفحات: 246 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب What Genes Cant Do به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کاری که ژنها نمی توانند انجام دهند نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ایده این ژن یک موضوع سازماندهی مرکزی در زیست شناسی معاصر بوده است و پروژه ژنوم انسانی و پیشرفت های بیوتکنولوژیکی این ژن را در کانون توجه رسانه ها قرار داده است. در این کتاب لنی ماس تاریخچه مفهوم ژن را بازسازی میکند و آن را در زمینه تعامل دائمی بین نظریههای پیشفرماسیونیسم و نظریههای اپیزایی قرار میدهد. او دریافت که نه یک، بلکه دو حس بنیادی - و اساساً متفاوت - از "ژن" در کاربرد علمی وجود دارد - یکی وارث پیشفرماسیونیسم و دیگری وارث اپیزایی. "Gene-P"، مفهوم ژن پیشسازمانگرا، بهعنوان پیشبینیکننده ابزاری پیامدهای فنوتیپی عمل میکند، در حالی که «ژن-D»، ژن اپیژنز، یک منبع رشدی است که توالیهای اسید آمینه ممکن را برای پروتئینها مشخص میکند. ماس استدلال میکند که این ایده رایج که ژنها طرحهای اولیه برای ارگانیسمها را تشکیل میدهند، نتیجه آمیختگی غیرقابل توجیه این حسهای معتبر مستقل از ژن است، و او مبنای بلاغی این آمیختگی را تحلیل میکند. ماس در قلب کتاب از تمایز Gene-D/Gene-P برای بررسی اساس واقعی نظم بیولوژیکی و از دست دادن پاتولوژیک نظم در سرطان استفاده می کند. او تجزیه و تحلیل مفصلی از نقش "نظم از مرتبه" غشای سلولی و بخش بندی ارائه می دهد و رویکردهای دینامیکی به نظم بیولوژیکی مانند استوارت کافمن را در نظر می گیرد. او تاریخچه تحقیقات سرطان را با تاکید بر مدلهای ژن انکوژن و سرکوبگر تومور مرور میکند و نشان میدهد که چگونه این استراتژیهای ژن محور به اهمیت زمینههای سازمانی چند سلولی در سطح بالاتر در شروع و پیشرفت سرطان اشاره میکنند. سرانجام، ماس از یافتههای پروژه ژنوم انسان، مدولار بودن بیولوژیکی و علاقه فزاینده به ترکیب مجدد نظریههای تکامل و توسعه استفاده میکند تا فراتر از "قرن ژن" به سمت تولد دوباره درک بیولوژیکی نگاه کند.
The idea of the gene has been a central organizing theme in contemporary biology, and the Human Genome project and biotechnological advances have put the gene in the media spotlight. In this book Lenny Moss reconstructs the history of the gene concept, placing it in the context of the perennial interplay between theories of preformationism and theories of epigenesis. He finds that there are not one, but two, fundamental--and fundamentally different--senses of "the gene" in scientific use--one the heir to preformationism and the other the heir to epigenesis. "Gene-P", the preformationist gene concept, serves as an instrumental predictor of phenotypic outcomes, while "Gene-D", the gene of epigenesis, is a developmental resource that specifies possible amino acid sequences for proteins. Moss argues that the popular idea that genes constitute blueprints for organisms is the result of an unwarranted conflation of these independently valid senses of the gene, and he analyzes the rhetorical basis of this conflation. In the heart of the book, Moss uses the Gene-D/Gene-P distinction to examine the real basis of biological order and of the pathological loss of order in cancer. He provides a detailed analysis of the "order-from-order" role of cell membranes and compartmentalization and considers dynamic approaches to biological order such as that of Stuart Kauffman. He reviews the history of cancer research with an emphasis on the oncogene and tumor suppressor gene models and shows how these gene-centered strategies point back to the significance of higher level, multi-cellular organizational fields in the onset and progression of cancer. Finally, Moss draws on the findings of the Human Genome Project, biological modularity, and the growing interest in resynthesyzing theories of evolution and development to look beyond the "century of the gene" toward a rebirth of biological understanding.