Wer’s glaubt wird selig — oder?: Die Glaubwürdigkeit von Öko-Werbung aus Rezipientensicht. Eine qualitative Erkundungsstudie

از آغاز دهه 1980، آگاهی عمومی از مشکلات زیست محیطی افزایش یافته است و سیاست و تجارت با تقاضاها و مطالبات فزاینده ای از سوی شهروندان و مصرف کنندگان نگران مواجه شده است. در پاسخ به تقاضاهای فزاینده زیست محیطی، نه تنها بسیاری از شرکت ها محصولات و فرآیندهای تولید خود را بهبود بخشیدند، بلکه نوع جدیدی از تبلیغات در طول دهه 1980 ظهور کرد: تبلیغات محیطی. در دوران مدرن، اعتبار و اعتماد مبنای فعالیت های اقتصادی و پذیرش اجتماعی شده است و تبلیغات بوم گردی این پیشرفت را تا حد خاصی منعکس می کند. از آنجایی که موضوع زیست محیطی یک موضوع احساسی و فوق العاده حساس است، این روش جدید ارتباط استراتژیک تنها در صورتی می تواند به اهداف مورد نظر برسد که معتبر باشد.

Seit mit Beginn der 80er Jahre die Umweltproblematik ins öffentliche Bewusstsein gerückt ist, sehen sich Politik und Wirtschaft zunehmend Ansprüchen und Forderungen von besorgten Bürger und Konsumenten gegenüber. Als Antwort auf die zunehmend ökologischen Forderungen verbesserten nicht nur viele Unternehmen Produkte und Produktionsprozesse, sondern es entstand im Laufe der 80er Jahre ein neuer Typ von Werbung: Öko-Werbung. Glaubwürdigkeit und Vertrauen sind in der Moderne zur Grundlage wirtschaftlichen Handels und gesellschaftlicher Akzeptanz geworden und Öko-Werbung spiegelt diese Entwicklung in besonderem Maße wider. Da es sich bei der Umweltproblematik um ein emotionales und äußerst sensibles Thema handelt, kann diese neue Art der strategischen Kommunikation nur dann die angestrebten Ziele erfüllen, wenn sie glaubwürdig ist.