Weiterentwicklung des Torsionsversuches in Theorie und Praxis

در فناوری شکل‌دهی، قطعات کار اغلب در معرض پیچش هستند. این نشریه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان تست پیچش را از نظر دقت، وضوح و تعیین دما بر روی نمونه بهبود بخشید. تمرکز بر استفاده از نمونه های توخالی با دیواره نازک بود که هم نحوه کار و هم تولید این نمونه ها بهینه شده بود. یک روش ارزیابی دقیق از مورد خاص نمونه های جامد به نمونه های توخالی تعمیم داده شده است. این راه حل تقریبی هر چه بیشتر از رفتار ماده و سرعت مستقل باشد، هر چه نمونه نازکتر انتخاب شود. علاوه بر این، طول نمونه واقعاً درگیر در شکل‌دهی در نظر گرفته شد. با استفاده از نمونه‌های دقیق ساخته شده، می‌توان به درجات نسبی تغییر شکل بالایی در محدوده سرعت اعمال‌شده دست یافت، که با توجه به فرآیندهای شکل‌دهی واقعی مورد توجه است.

In der Umformtechnik werden Werkstücke oft auf Torsion beansprucht. Diese Publikation zeigt, wie die Durchführung des Torsionsversuches im Hinblick auf Genauigkeit, Auflösung und Temperaturbestimmung an der Probe verbessert werden kann. Im Vordergrund stand dabei die Anwendung dünnwandiger hohler Proben, wobei sowohl die Handhabung als auch die Fertigung dieser Proben optimiert wurde. Eine genaue Auswertungsmethode wurde vom speziellen Fall massiver Proben auf hohle Proben verallgemeinert. Diese Näherungslösung ist um so unabhängiger vom Werkstoff- und Geschwindigkeitsverhalten, je dünnwandiger die Probe gewählt wird. Außerdem wurde die tatsächlich an der Umformung beteiligte Probenlänge berücksichtigt. Durch die Verwendung genau gefertigter Proben konnten im angewandten Geschwindigkeitsbereich hohe Vergleichsumformgrade erzielt werden, die im Hinblick auf reale Umformverfahren von Interesse sind.