Weiberkram: Wie der Kulturjournalismus mit der Mode umgeht

ژورنالیسم با کیفیت متعارف در آلمان موضوع مد و در نتیجه مخاطبان زن را نادیده می گیرد. این نتیجه این جلد است که گزارش‌های مد «نیویورک تایمز»، «سودویچه سایتونگ» و «فرانکفورتر آلگماینه» را تحلیل می‌کند. نویسنده به نقد بسنده نمی کند. بیش از همه در روزنامه نگاری آمریکایی، او کشف کرد که چگونه می توان با موضوع مد نیز به نحو شایسته و به شیوه ای مورد علاقه زنان برخورد کرد. به این ترتیب، پتانسیل‌هایی قابل مشاهده می‌شود که روزنامه‌نگاران می‌توانند از آن برای ایجاد تبلیغات استفاده کنند، اگر از مفهوم نخبه‌گرایانه فرهنگ جدا شوند. نویسنده معیارهای کیفی را برای گزارش مد ایجاد می کند که با استفاده از مقالات نمونه نشان می دهد. این کار انگیزه ای می دهد تا مد را در روزنامه نگاری فرهنگی به همان اندازه جدی بگیریم که فوتبال مردان در بخش ورزش.

Der herkömmliche Qualitätsjournalismus in Deutschland vernachlässigt das Thema Mode und damit das weibliche Publikum. Das ist das Ergebnis dieses Bandes, der die Mode-Berichterstattung der "New York Times", der "Süddeutschen Zeitung" und der "Frankfurter Allgemeinen" analysiert hat. Die Autorin beläßt es nicht bei der Kritik. Vor allem im amerikanischen Journalismus hat sie entdeckt, wie das Thema Mode auch kompetent und in einer Weise behandelt werden kann, daß es Frauen interessiert. So werden Potentiale sichtbar, die Journalistinnen und Journalisten für die Herstellung von Öffentlichkeit nutzen könnten, wenn sie sich von einem elitären Kulturbegriff lösten. Die Autorin entwickelt Qualitätskriterien für die Modeberichterstattung, die sie an Beispiel-Artikeln verdeutlicht. Von der Arbeit geht der Impuls aus, die Mode im Kulturjournalismus ebenso ernst zu nehmen wie die Männersache Fußball im Sportteil.