Weeds

ما آنها را اسپری می کنیم، می چینیم و زیر مالچ دفن می کنیم. و ما مقاومت آنها را لعنت می‌کنیم وقتی که به جای خود بازگردند. برای بسیاری از ما علف های هرز مزاحم هستند و ارزش کثیفی را که در آن رشد می کنند ندارند. اما واقعیت این است که علف های هرز مانند سایر گیاهان هستند و این فقط ما هستیم که آنها را به عنوان علف هرز یا نه، به عنوان یک گیاه می شناسیم. دوست خواهیم داشت یا یکی را که با رها کردن از زمین پاره خواهیم کرد. و همانطور که نینا ادواردز در این تاریخ نشان می دهد، این نام دائما در حال تغییر است. او که تاریخ عامه پسند را با علم گیاه شناسی متعادل می کند، داستان علف هرز پست، اما مغرور را تعریف می کند.

همانطور که ادواردز نشان می دهد، ایده علف هرز یک ایده لغزنده است و دائماً تحت نیازها، مدها و زمینه های مختلف تغییر می کند. . در یک مزرعه کاملاً کنترل شده ذرت، خشخاش قرمز مایل به قرمز یک مزاحم قرمز روشن است، اما در سایر نقاط جهان یک نماد فرهنگی مهم، یک منبع دارویی قوی و پرسود، یا صرفاً یک زینت زیبا و کنار دریاچه است. آنچه ما به عنوان یک آفت در نظر می گیریم -Aristolochia Rotunda یا "مرغ چاق"- در دوران نوسنگی یک محصول اصلی بود و دانه های آن منبع مهمی برای تغذیه بود. Weeds پر از حکایات شخصی و انبوهی از اطلاعات مفید، تاریخچه ای را پس از تاریخ مدها و نگرش هایی که باغ های ما را شکل داده اند ترسیم می کند و به ما نشان می دهد که به همان اندازه مهم است که چه چیزی را از آنها نگه داریم. قرار دهید، و اینکه فقط به این دلیل که ما یک گونه را تحقیر می کنیم به این معنی نیست که گونه های دیگری وجود نداشته اند که زندگی آنها به آن بستگی داشته باشد.

We spray them, pluck them, and bury them under mulch; and we curse their resilience when they spring back into place. To most of us, weeds are a nuisance, not worth the dirt they are growing in. But the fact is weeds are a plant just like any other, and it is only we who designate them as a weed or not, as a plant we will dote over or one we will tear out of the earth with abandon. And as Nina Edwards shows in this history, that designation is constantly changing. Balancing popular history with botanical science, she tells the story of the lowly, but proud, weed.

As Edwards shows, the idea of the weed is a slippery one, constantly changing under different needs, fashions, and contexts. In a tightly controlled field of corn, a scarlet poppy is a bright red intruder, but in other parts of the world it is an important cultural symbol, a potent and lucrative pharmaceutical source, or simply a beautiful, lakeside ornament. What we consider a pest—Aristolochia Rotunda, or “fat hen”—was, in Neolithic times, a staple crop, its seeds an important source of nutrition. Sprinkled with personal anecdotes and loads of useful information, Weeds sketches history after history of the fashions and attitudes that have shaped our gardens, showing us that it is just as important what we keep out of them as what we put in, and that just because we despise one species does not mean that there haven’t been others whose very lives have depended on it.