Was macht den Menschen krank?: 18 kritische Analysen

افراد در جامعه صنعتی امروزی، عمدتاً جوانان، عموماً سلامتی را به عنوان یک کالای طبیعی و همیشه در دسترس، به عنوان یک "مالکیت فی نفسه" در نظر می گیرند. تجارب احتمالی بیماری در آینده نامعلومی نهفته است. این واقعیت که جوانان به طور مستقیم با بیماری سروکار ندارند، کارایی آموزش بهداشت را در کل زیر سوال می برد. به هر حال، آموزش بهداشت تنها زمانی می تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد که مفاهیم آن به طور دائم در رفتار روزمره و در کل جامعه ادغام شود. تغییر در رفتار همچنین مستلزم تجربه واقعی و درک فوری از واقعیت است. اختلال در سلامتی که معمولاً فقط در بزرگسالی تجربه می‌شود، باعث می‌شود انگیزه، اراده و درک و روش‌های کسب دانش محتوا برای دستیابی به تغییرات تدریجی در رفتار رشد کند. با این حال، اغلب اوقات، این خیلی دیر اتفاق می افتد. علاوه بر این، اغلب تلاش افراد باقی می ماند. مفهوم سلامت به عنوان یک دارایی باید به درک سلامت و سالم ماندن به عنوان یک فرآیند مادام العمر تغییر کند: تلاشی برای شناخت شرایط و چالش‌هایی که باعث بیماری می‌شوند و واکنشی زودهنگام و معنادار به آنها. کنگره بین المللی "سلامت به مسئولیت خود - پزشکی - جامعه" که بنیاد نیدرزاکسن با همکاری ابتکار کارآفرینی نیدرزاکسن از 10-14 برگزار کرد. سپتامبر 1990 در هانوفر.

Die Menschen der heutigen Industriegesellschaft, vornehmlich die jungen, betrachten Gesundheit überwiegend als ein selbstverständli­ ches, immer verfügbares Gut, als «Besitz an sich». Mögliche Krank­ heitserfahrungen liegen in unbestimmter Zukunft. Der fehlende un­ mittelbare Umgang junger Menschen mit Krankheit stellt die Effizienz der Gesundheitsbildung insgesamt in Frage. Denn Gesundheitsbil­ dung kann nur dann eine deutliche Wirkung erzeugen, wenn ihre Konzepte überdauernd im Alltagsverhalten und in der ganzen Gesell­ schaft integriert werden. Eine Veränderung von Verhalten setzt auch die tatsächliche Erfahrung und eine unmittelbare Wahrnehmung von Wirklichkeit voraus. Die meist erst im Erwachsenenalter erlebte Beeinträchtigung von Gesundheit läßt zwar die Motivation, den Willen und das Verständnis und Methoden anzueig­ dafür wachsen, sich Kenntnisse von Inhalten nen, um schrittweise Verhaltensänderungen zu erreichen. Allzu oft geschieht dies allerdings zu spät. Zudem bleibt es vielfach ein Bemühen von einzelnen. Die Vorstellung von Gesundheit als Besitz müßte sich zum Ver­ ständnis von Gesundheit und Gesundbleiben als lebenslanger Prozeß wandeln: ein Bemühen also, krankmachende Umstände und Herausfor­ derungen zu erkennen und auf sie frühzeitig und sinnvoll zu reagieren. Diesem Bemühen sah sich der internationale Kongreß «Gesund­ heit in eigener Verantwortung - Medizin - Gesellschaft» verpflichtet, den die Stiftung Niedersachsen in Zusammenarbeit mit der Unterneh­ mer-Initiative Niedersachsen vom 10.-14. September 1990 in Hannover veranstaltete.