War on the Basepaths: the Definitive Biography of Ty Cobb

تای کاب در طول بیست و چهار سال فعالیت حرفه ای خود، MVP، برنده سه تاج، دوازده بار قهرمان ضربتی بود و در رای گیری افتتاحیه تالار مشاهیر ملی بیسبال (به همراه هونوس واگنر، بیب) انتخاب شد. روث، کریستی متیوسون و والتر جانسون). او به‌عنوان فردی که بیش از هشتاد و پنج سال پیش از بازی کناره‌گیری کرد، همچنان از نظر میانگین ضربات حرفه‌ای پیشتاز است، در دویدن‌ها، ضربه‌ها و سه‌گانه‌ها در رتبه دوم قرار دارد و در ده‌ها دسته‌بندی دیگر یک تکیه‌گاه اصلی است.
اما، زمانی که اکثر مردم به "هلو جورجیا" فکر کنید، آنها شهرت او را به عنوان یک بازیکن "کثیف" یادآوری می کنند. گفته می‌شود که او خیلی از دزدی‌هایش را به دست آورده است، زیرا اگر می‌خواستند او را بیرون بکشند، قیچی‌های فلزی‌اش را تیز می‌کرد و به زیرزمین دوم «میخ» می‌زد. همتایان و مطبوعات به طور یکسان.
همانطور که نویسنده تیم هورنبیکر برای چارلز کومیسکی در سفید کردن سیاهپوستان انجام داد، جنگ در مسیرهای پایه بیوگرافی بی‌طرفانه‌ای از یکی از ...

During his twenty-four-year career, Ty Cobb was an MVP, Triple Crown-winner, twelve-time batting champion, and was elected in the inaugural ballot for the National Baseball Hall of Fame (along with Honus Wagner, Babe Ruth, Christy Mathewson, and Walter Johnson). As someone who retired from the game over eighty-five years ago, he is still the leader for career batting average, second in runs, hits, and triples, and a mainstay in dozens of other categories.
However, when most people think of “The Georgia Peach," they're reminded of his reputation as a “dirty" player. It was said that got so many of his steals because he would sharpen his metal cleats and “spike" the second basemen if they would try to tag him out. It's also said that he was rude, nasty, a racist, and hated by peers and the press alike.
As author Tim Hornbaker did for Charles Comiskey in Turning the Black Sox White, War on the Basepaths is an unbiased biography of one of the...