دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Matthew John Desiderio
سری: dissertation
ناشر:
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 214
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Wandering: Seeing the cinema of Wim Wenders through cultural theory and naturalized phenomenology به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سرگردان: دیدن سینمای ویم وندرس از طریق نظریه فرهنگی و پدیدارشناسی طبیعی شده نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
فیلمهای ویم وندرس هم از نظر فرم و هم در محتوا، سینمای سرگردانی را خلق میکنند که ردیابی یک مسیر تقاطع بین منظره بصری مدرن و پست مدرن. فضای از جهان، افقهای متروک و خیابانهای پرجمعیت آن، نوعی معماری بصری است که از طریق آن دید متحرک فیلم سرگردان است، درست همانطور که شخصیت های مشاء وندرس در آن سرگردان هستند فضا و زمان برای مواجهه با دیگران این سرگردانی یک پدیدارشناسانه را دعوت می کند درک تجسم تجربه و ادراک تماشاگر، به اندازه فیلم های وندرس آنها در مورد تصویر نماینده هستند، آنها همچنین در مورد رابطه پویا از تجسم هستند تماشاگر به دنیای مرئی اولین راه پرس و جو از میان بیابان ها و شهرهایی که زمین بصری سینمای وندرس را شکل دهد. این مکان ها همیشه سایت ها (مکان ها) و دیدنی ها هستند (تصاویری) از بهبودی که نقد، تحلیل و مقاومت در برابر واقعیت و واقعیت را ارائه می دهد شیوه های بصری تقلیل دهنده پست مدرنیته مسیر دوم سفرهای هر دو را دنبال می کند شخصیت ها و فیلم های وندرس اصرار در پدیدارشناسی وجودی که معنی و عمدی بودن در حرکت بدن نقطه شروعی را برای روشن شدن آن فراهم می کند رابطه تکنولوژی سینمایی با دید تجسم یافته فیلم و تماشاگر راهی مشترک دارند بودن در جهان، و بینش و استماع سرگردان که سفرهای وندرس را شکل می دهد فیلم ها همیشه بیانگر تجربه مدرن از فضا و زمان هستند. بالاخره این پایان نامه یک دوره سوم را انجام می دهد که پدیدارشناسی طبیعی شده را برای خواندن آن به کار می گیرد برخورد با سوژه های سرگردان وندرس. این روش اجازه می دهد تا برای روشن تر درک موضوع با رسانه اجتماعی و رابطه بین تماشاگر با فیلم. را آینهسازی پویا که تجربهای سینمایی را تشکیل میدهد، آنگونه که از نظر عصبی رخ میدهد و برخوردهای سینمایی را پدیدارشناسانه شکل می دهد. فیلم یک آینه است، اما مهمتر از آن، تماشاگر یک آینه است برای تماشاگر، همانطور که برای شخصیت های وندرس، سرگردانی راهی است درگیر شدن با اتفاقات دیگری و رویارویی با حقایق و دروغ های پشت سینمایی توهم
In both form and content, Wim Wenders’s films create a cinema of wandering, tracing a route of intersections between the modern and postmodern visual landscape. The space of the world, its deserted horizons and populated streets, are a kind of visual architecture through which the mobile vision of the film wanders, just as Wenders’s peripatetic characters wander through space and time towards encounters with others. This wandering invites a phenomenological understanding of embodied spectator experience and perception, for as much as Wenders’s films are about the representative image, they are also about the dynamic relationship of the embodied spectator to the visible world. A first avenue of inquiry leads through the deserts and cities that shape the visual terrain of Wenders’s cinema. These locations are always sites (places) and sights (images) of recuperation that offer critique, analysis, and resistance to the hyperreal and the reductive visual practices of postmodernity. A second route follows the journeys of both Wenders’s characters and films. The insistence in existential phenomenology that meaning and intentionality inhere in the body’s motility provides a starting point for elucidating the relationship of cinematic technology to embodied vision. The film and the spectator share a way of being in the world, and the wandering vision and audition that shape the journeys of Wenders’s films are always expressions of the modern experience of space and time. Finally, this dissertation undertakes a third course, applying naturalized phenomenology to a reading of the encounters of Wenders’s wandering subjects. This methodology allows for a clearer understanding of the socially mediated subject, and of the relationship of spectator to film. The dynamic mirroring that constitutes cinematic experience as it occurs neurologically and phenomenologically shapes cinematic encounters. Film is a mirror, but more significantly, the spectator is a mirror. For the spectator, as for Wenders’s characters, wandering is a way of engaging the contingencies of the other and confronting the truths and lies behind cinematic illusion.