Walter Benjamin’s Grave

در سپتامبر 1940، والتر بنجامین در پورت بو در مرز اسپانیا و فرانسه خودکشی کرد، زمانی که به نظر می‌رسید که او و شرکای مسافرتی‌اش برای فرار از دست نازی‌ها از ورود به اسپانیا محروم می‌شوند. در سال 2002، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان انسان‌شناسی – و در واقع امروزی –، مایکل تاوسیگ، از قبر بنجامین در پورت بو بازدید کرد. نتیجه «قبر والتر بنجامین» است، مقاله ای تکان دهنده درباره گورستان، روایت های شاهدان عینی از دردسرهای مرزی بنیامین و شرایط مرگ او. این جدیدترین مقاله از هشت مقاله وحیانی است که در این مجلد به همین نام گردآوری شده است.

تاوسیگ می‌نویسد: «با نگاهی به این مقالاتی که در دهه گذشته نوشته شده‌اند، فکر می‌کنم آنچه آنها به اشتراک می‌گذارند عشق به خاموشی است. و داستان سرایی معیوب به عنوان نوعی تحلیل. واقعاً عشق عجیبی؛ عشق زخم، عشق آخرین نفس.» اگرچه از نظر موضوعی، این مقالات طیف گسترده ای را شامل می شود - شامل بنای یادبود و گورستان در پورت بو، بحث در مورد شعر دهقانی در کلمبیا، پیمان با شیطان، ویژگی های بدن یک شمن، تخلف، ناپدید شدن دریا، پلیس های شهر نیویورک، و رابطه بین گلها و خشونت - هر کدام از داستان سرایی کاملاً فردی تاوسیگ مشترک هستند، رابطه ای که به درک عمیق اشیاء و چیزها به عنوان راهی برای بازیابی معانی عمیقتر فلسفی و انسان شناختی بستگی دارد. تاوسیگ خواه خود را در استرالیا، کلمبیا، منهتن یا اسپانیا، در میان یک کتاب یا ساحل، چه در حال صحبت با دوستان و چه در حال خیره شدن به یک بنای تاریخی بیابد، از طریق این مقالات شگفت انگیز روشن می کند که دانش ماتریالیستی جایگزینی حیاتی برای دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم به طور فزاینده ای انتزاعی، جهانی شده، همگن و دیجیتالی شده است.

پیگیری ماجرایی که بخشی از قوم نگاری، بخشی خودزندگی نامه، و بخشی نقد فرهنگی است که از طریق ابژه ای که گور والتر بنیامین، تاوسیگ، است، با این مجموعه شکسته می شود. یادبود ادبی خود را برای بزرگترین منتقد فرهنگی قرن بیستم فراهم می کند.

In September 1940, Walter Benjamin committed suicide in Port Bou on the Spanish-French border when it appeared that he and his travelling partners would be denied passage into Spain in their attempt to escape the Nazis. In 2002, one of anthropology’s—and indeed today’s—most distinctive writers, Michael Taussig, visited Benjamin’s grave in Port Bou. The result is “Walter Benjamin’s Grave,” a moving essay about the cemetery, eyewitness accounts of Benjamin’s border travails, and the circumstances of his demise. It is the most recent of eight revelatory essays collected in this volume of the same name.

“Looking over these essays written over the past decade,” writes Taussig, “I think what they share is a love of muted and defective storytelling as a form of analysis. Strange love indeed; love of the wound, love of the last gasp.” Although thematically these essays run the gamut—covering the monument and graveyard at Port Bou, discussions of peasant poetry in Colombia, a pact with the devil, the peculiarities of a shaman’s body, transgression, the disappearance of the sea, New York City cops, and the relationship between flowers and violence—each shares Taussig’s highly individual brand of storytelling, one that depends on a deep appreciation of objects and things as a way to retrieve even deeper philosophical and anthropological meanings. Whether he finds himself in Australia, Colombia, Manhattan, or Spain, in the midst of a book or a beach, whether talking to friends or staring at a monument, Taussig makes clear through these marvelous essays that materialist knowledge offers a crucial alternative to the increasingly abstract, globalized, homogenized, and digitized world we inhabit.

Pursuing an adventure that is part ethnography, part autobiography, and part cultural criticism refracted through the object that is Walter Benjamin’s grave, Taussig, with this collection, provides his own literary memorial to the twentieth century’s greatest cultural critic.