Walter Benjamin: Self-Reference and Religiosity

کار والتر بنجامین یکی از رادیکال ترین و بحث برانگیزترین پاسخ ها به مشکلات فرهنگ و جامعه قرن بیستم است. این تفسیر جدید برخی از ویژگی‌های مرموز محوری نوشته‌های او را تحلیل می‌کند و استدلال می‌کند که این ویژگی‌ها ناشی از حضور مشترک شک‌گرایی مذهبی و میل به بنیاد دینی زندگی اجتماعی است. مارگارت کوهلنباخ بر ساختار خودارجاعی به عنوان بیان دینداری شکاکانه بنیامین تمرکز می کند و اهمیت آن را در نوشته هایش درباره زبان، ادبیات و سینما و همچنین تاریخ، سیاست و فناوری مدرن بررسی می کند.

Walter Benjamin's work represents one of the most radical and controversial responses to the problems of twentieth-century culture and society. This new interpretation analyzes some of the central enigmatic features of his writing, arguing that they result from the co-presence of religious scepticism and the desire for a religious foundation of social life. Margarete Kohlenbach focuses on the structure of self-reference as an expression of Benjamin's sceptical religiosity and examines its significance in his writing on language, literature and the cinema, as well as history, politics and modern technology.