دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Stefan Holander
سری:
ISBN (شابک) : 0415955963, 9780415955966
ناشر: Routledge
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 249
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Wallace Stevens and the Realities of Poetic Language (Studies in Major Literary Authors) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب والاس استیونز و واقعیت های زبان شاعرانه (مطالعاتی در نویسندگان اصلی ادبی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این مطالعه ایدهها و عملکرد والاس استیونز از زبان شاعرانه را با تمرکز بر دهه 1930 بررسی میکند، دورانی که استیونز مدام فشار شدیداً احساسشده را برای دخالت اجتماعی احتمالی و فایده سیاسی زبان شعر موضوعیت میداد. این استدلال نشان میدهد که چگونه عناصر دخیل متقابل شعر او مانند دیکشنری، عروض و استعاره برای دلالت یا اجرای بسته زیباییشناختی تکیه میشوند. هم در عبارات منفی ناتوانی بیانی و انزوای غیراخلاقی و هم از نظر مثبت تغییر تخیلی و زبانی. از این نظر، این مطالعه از نزدیک به موضوع معرفتشناختی و اخلاقی پر از نقش مبهم و فرار عناصر غیر معنایی و دشواری زبانی در زبان استیونز میپردازد. با فرض اینکه این جنبهها منحصر به این دوره نیستند، اما فرمولبندی بسیار روشن و در نتیجه آموزندهای در آن دریافت میکنند، بحث برخی از محوریترین اشعار استیونز برای خلاقیت شاعرانه در این مرحله از زندگی حرفهایاش را ترسیم میکند و راههایی را پیشنهاد میکند که از آنها به دست آمدهاند. تا زمانی که مفاهیم جدلی برای تخیل، مانند «فرار» و «فرار»، محوریت یافت، بخشی از گفتمان بعدی او درباره کارکرد شعری را تشکیل داد. عروض استیونز از درون یک چارچوب تحلیلی التقاطی مورد بحث قرار می گیرد که در آن ریتمیک انباشته با معیارهای سنتی به عنوان روشی برای اجرای عدالت در استفاده غنی، متنوع و ناپایدار او از زبان شعر تکمیل می شود. قدرت بیانی الگوهای عروضی هم به عنوان اثر مقاومت آن در برابر تفسیر معنایی و هم با فرض یک انگیزه صوری برای تفسیر آنها در رابطه با صحنه سازی معنایی و استعاری اشعار منفرد درک می شود. یک شعر، به نوبه خود، هم به عنوان پاسخی استراتژیک و سبکشناختی به چالشهای یک لحظه تاریخی خاص و هم بهعنوان تلاشی برای برقراری ارتباط از طریق ایجاد حس مقاومت زبانی و غیریت درک میشود.
This study examines Wallace Stevens' ideas and practice of poetic language with a focus on the 1930s, an era in which Stevens persistently thematized a keenly felt pressure for the possible social involvement and political utility of poetic language. The argument suggests how mutually implicated elements of his poetry such as diction, prosody and metaphor are relied on to signify or enact aesthetic closure; both in the negative terms of expressive impotence and unethical isolation and the positive ones of imaginative and linguistic change. In this respect, the study deals closely with the epistemologically and ethically fraught issue of the ambiguous and volatile role of non-semantic elements and linguistic difficulty in Stevens' language. Assuming that these facets are not exclusive to this period but receive a very clear, and therefore instructive, formulation in it, the discussion outlines some of Stevens' most central tropes for poetic creativity at this stage of his career, suggesting ways in which they came to form part of his later discourse on poetic functionality, when polemical concepts for the imagination, such as "evasion" and "escapism," became central. Stevens' prosody is discussed from within an eclectic analytical framework in which cumulative rhythmics is complemented by traditional metrics as a way of doing justice to his rich, varied and cognitively volatile use of verse language. The expressive potency of prosodic patterning is understood both as an effect of its resistance to semantic interpretation and by assuming a formal drive to interpret them in relation to the semantic and metaphoric staging of individual poems. A poem, in turn, is understood both as a strategic, stylistically deviant response to the challenges of a particular historical moment, and as an attempt to communicate through creating a sense of linguistic resistance and otherness.