Walking in Berlin: A Flaneur in the Capital (Mit Press)

فرانتس هسل (1880-1941)، نویسنده آلمانی الاصل، در برلین بزرگ شد، در مونیخ تحصیل کرد، و سپس در پاریس زندگی کرد و در آنجا در محافل هنری و ادبی نقل مکان کرد. رابطه او با هلن گراند، روزنامه‌نگار مد، الهام‌بخش رمان ژول و جیم هانری پیر روشه بود (که در سال 1962 به فیلمی مشهور توسط فرانسوا تروفو تبدیل شد). هسل با همکاری والتر بنجامین، فیگور پاریسی فلانور را دوباره اختراع کرد. این کتاب 1929 - در اولین ترجمه انگلیسی آن - نسخه هسل از یک فلنور در برلین را ارائه می دهد.

در راه رفتن در برلین، هسل ریتم برلین دوران وایمار را به تصویر می کشد. ، ثبت تغییرات لرزه ای در فرهنگ آلمانی. تقریباً همه مقاله‌ها به شکل پیاده‌روی یا گردش هستند، با تمرکز بر موضوع یا بخشی از شهر، و بسیاری از آنها به یک تئاتر، سینما یا باشگاه ختم می‌شوند. هسل به طرز ماهرانه ای گذشته را با حال می بافد و در تاریخ شهر و همچنین محله های آن قدم می زند. حتی امروزه، پیاده‌روی‌های او در شهر، از میدان الکساندرپلاتز تا کروزبرگ، می‌تواند راهنمای افراد بالقوه باشد.

پیاده‌روی در برلین یک کلاسیک گمشده است که عمدتاً به دلیل ارتباط هسل شناخته می‌شود. به بنیامین اما اکنون به خوانندگان انگلیسی معرفی شده است. قدم زدن در برلین یک مدل اصلی برای پروژه آرکیدهای بنجامین بود و همچنان یک کلاسیک از «ادبیات پیاده‌روی» است که از سیر سورئالیستی تا «جغرافیای روانی» موقعیت‌گرایی را در بر می‌گیرد. این نسخه مطبوعاتی MIT شامل متن کامل در ترجمه و همچنین مقاله بنیامین است در راه رفتن در برلین، که در اصل به عنوان مروری بر نسخه اصلی کتاب نوشته شده است.

\"یک کتاب کاملاً حماسی، یک خاطره راه رفتن.\"
--والتر بنجامین

Franz Hessel (1880-1941), a German-born writer, grew up in Berlin, studied in Munich, and then lived in Paris, where he moved in artistic and literary circles. His relationship with the fashion journalist Helen Grund was the inspiration for Henri-Pierre Roche's novel Jules et Jim (made into a celebrated 1962 film by Francois Truffaut). In collaboration with Walter Benjamin, Hessel reinvented the Parisian figure of the flaneur. This 1929 book--here in its first English translation--offers Hessel's version of a flaneur in Berlin.

In Walking in Berlin, Hessel captures the rhythm of Weimar-era Berlin, recording the seismic shifts in German culture. Nearly all of the essays take the form of a walk or outing, focusing on either a theme or part of the city, and many end at a theater, cinema, or club. Hessel deftly weaves the past with the present, walking through the city's history as well as its neighborhoods. Even today, his walks in the city, from the Alexanderplatz to Kreuzberg, can guide would-be flaneurs.

Walking in Berlin is a lost classic, known mainly because of Hessel's connection to Benjamin but now introduced to readers of English. Walking in Berlin was a central model for Benjamin's Arcades Project and remains a classic of "walking literature" that ranges from Surrealist perambulation to Situationist "psychogeography." This MIT Press edition includes the complete text in translation as well as Benjamin's essay on Walking in Berlin, originally written as a review of the book's original edition.

"An absolutely epic book, a walking remembrance."
--Walter Benjamin