Wählerwandel und Wechselwahl: Eine vergleichende Untersuchung

روابط بلندمدت احزاب در بسیاری از دموکراسی های غربی در حال فرسایش است. پیامدهای جدی برای رویدادهای سیاسی به این روند نسبت داده می شود. این جلد به بررسی میزانی می‌پردازد که چنین معامله‌ای تا چه اندازه رأی‌گیری را با نوسان تغییر می‌دهد: آیا رأی‌دهندگان بیشتری به‌طور اجتناب‌ناپذیر در نتیجه این فرآیند، احزاب را تغییر می‌دهند؟ آیا رای دهندگان نوسانی به طور فزاینده ای از نظر سیاسی صلاحیت بیشتری پیدا می کنند؟ تحلیل تطبیقی ​​بین‌المللی با استفاده از مثال ایالات متحده آمریکا، بریتانیای کبیر و جمهوری فدرال آلمان نشان می‌دهد که صلاحیت سیاسی رأی‌دهندگان نوسانی - در مقایسه با رأی‌دهندگان عادی - بدون تغییر باقی می‌ماند. نرخ تغییر در دو دموکراسی اروپایی تا حدودی در حال افزایش است، اما در ایالات متحده آمریکا نه. یک معامله لزوماً رفتار رأی گیری تغییر را تغییر نمی دهد، بلکه فقط تحت شرایط خاصی است. مفروضات گسترده در مورد عواقب اجتناب ناپذیر یک معامله شکست می خورند زیرا آنها بر اساس فرضیاتی در مورد رفتار رأی گیری فردی هستند که بسیار ساده هستند.

In zahlreichen westlichen Demokratien erodieren langfristige Parteibindungen. Diesem Prozess werden gravierende Folgen für das politische Geschehen zugeschrieben. Der vorliegende Band geht der Frage nach, inwieweit ein solches Dealignment die Wechselwahl verändert: Wechseln infolge dieses Prozesses zwangsläufig mehr Wähler die Partei? Werden die Wechselwähler politisch zusehends kompetenter? Die international vergleichende Analyse am Beispiel der USA, Großbritanniens und der Bundesrepublik Deutschland zeigt, dass die politische Kompetenz der Wechselwähler - verglichen mit jener der Stammwähler - unverändert bleibt. Die Wechselrate steigt in den beiden europäischen Demokratien etwas an, nicht jedoch in den USA. Ein Dealignment verändert somit nicht zwangsläufig, sondern nur unter bestimmten Bedingungen das Wechselwahlverhalten. Die verbreiteten Vermutungen über zwangsläufige Folgen eines Dealignments scheitern, da sie von zu einfachen Annahmen über das individuelle Wahlverhalten ausgehen.