Wahlbehörden in Lateinamerika

\"رستگاری دموکراسی ها، از هر نوع و رتبه ای، به یک جزئیات فنی جزئی بستگی دارد: حق رای. هر چیز دیگری در درجه دوم اهمیت قرار دارد... بدون این حمایت از یک رای قابل اعتماد، نهادهای دموکراتیک در قید و بند هستند. هوا\". هنگامی که خوزه اورتگا و گاست 1 را با این کلمات توصیف کرد، سه ربع قرن پیش، هسته اصلی رابطه بین حق رأی و دموکراسی را در ذهن داشت، بیش از همه سازماندهی انتخابات و جنبه اداری فرآیند انتخابات. با توجه به شیوه‌های انتخاباتی دستکاری شده آن زمان در کشور خود اسپانیا، قابل درک بود که او مشروعیت نهادهای عمومی را به تضمین انتخابات آزاد و نتایج قابل اعتماد انتخابات وابسته می‌دانست و نهادهای دولتی را به طراحی فنی مرتبط می‌دید. انتخابات یک "رای قابل اعتماد" مستلزم ثبت نامهای انتخاباتی به طور عینی صحیح، مقامات انتخاباتی است که اجرای صحیح فرآیند انتخابات را تضمین می کند، رویه هایی که امکان تعیین کافی نتایج واقعی انتخابات را فراهم می کند. در واقع، روند دموکراتیک کردن حق رای برای اقشار وسیع‌تری از مردم، که مشابه ظهور دموکراسی مدرن است، در جوامع صنعتی امروزی که به‌طور دموکراتیک تشکیل شده‌اند، با اقدامات قانونی برای جلوگیری از تقلب در انتخابات 3 و بهبود عملکرد انتخاباتی همراه بود. هر چیزی که می توانست اعتبار و مشروعیت انتخابات را زیر سوال ببرد با اقدامات احتیاطی و دستورالعمل های اداری جلوگیری می شد و یا سعی می شد از طریق کنترل اجتماعی آن را رام کند. برای مثال، تأسیس مقامات انتخاباتی که مستقل از قدرت سیاسی و نیروهای سیاسی حزبی درگیر در کارزار انتخاباتی عمل می‌کردند، به این امر کمک کرد.

"Das Heil der Demokratien, von welchem Typus und Rang sie immer seien, hängt von einer geringfügigen technischen Einzelheit ab: vom Wahlrecht. Alles andere ist sekundär . . . . Ohne diese Stütze einer vertrauenswürdigen Ab­ stimmung hängen die demokratischen Institutionen in der Luft". Als Jose Or­ tega y Gasset mit diesen Worten vor nun einem Dreivierteljahrhundert den 1 hatte er Kern des Verhältnisses von Wahlrecht und Demokratie umschrieb, vor allem die Organisation der Wahl bzw. die administrative Seite des Wahl­ prozesses im Auge. Angesichts der damaligen manipulativen Wahlpraxis in 2 seinem Heimatland Spanien war nur verständlich, daß er die Legitimität der öffentlichen Institutionen von der Garantie freier Wahlen und zuverlässiger Wahlergebnisse abhängig machte und letztere an die technische Gestaltung der Wahlen gebunden sah. Eine "vertrauenswürdige Abstimmung" verlangte objektiv richtige Wählerverzeichnisse, Wahlbehörden, welche die ordnungs­ gemäße Durchführung der Wahlhandlung gewährleisten, Verfahren, welche die adäquate Feststellung der effektiven Wahlergebnisse gestatten. In der Tat wurde der Prozeß der Demokratisierung des Wahlrechts auf immer breitere Bevölkerungsschichten, der identisch ist mit der Entstehung der modernen Demokratie, in den heute demokratisch verfaßten Industriegesellschaften be­ gleitet von Gesetzesmaßnahmen zur Verhinderung der Wahlmanipulation 3 und zur Sanierung der Wahlpraxis. Alles, was die Glaubwürdigkeit und Le­ gitimität von Wahlen in Frage stellen konnte, wurde durch administrative Vorkehrungen und Anweisungen zu unterbinden oder durch gesellschaftliche Kontrolle zu bändigen versucht. Dem diente etwa die Einrichtung von Wahl­ behörden, die unabhängig von der politischen Macht und von den in den Wahlkampf involvierten parteipolitischen Kräften agierten.