دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Jouineau. André, Mongin. Jean-Marie, Hourtoulle. François-Guy سری: ISBN (شابک) : 9782913903326, 2915239738 ناشر: Histoire & collections سال نشر: 2002 تعداد صفحات: 122 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 48 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Wagram : l'apogée de l'Empire به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب واگرام: اوج امپراتوری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نبرد واگرام که با یک پیروزی غیرقابل انکار به پایان رسید، بازتابی را که می توان انتظار داشت را نداشت و با این حال بهترین نمایش نبوغ ناپلئون است، اوج او به عنوان یک فرمانده جنگ. شما می توانید به آنچه از امپراتور می خواهید فکر کنید، او را دوست داشته باشید یا از او متنفر باشید، اما باید حقایق را بشناسید و آنها را در متن زمان خود قرار دهید. در واگرام، با شواهد متعددی از نبوغ ناپلئون در دو حوزه بسیار خاص مواجه میشویم: سازماندهی ارتشهای او و احساس استراتژی او. در این نبرد بزرگ، آدم تصور حضور در تظاهرات را دارد:. یک استاد هنر که 200000 مرد خود را در حالی که مهره های یک بازی شطرنج را حرکت می داد، دستکاری می کرد، همیشه چندین حرکت جلوتر از حریفش، هرچند عالی. شاید اهمیت - و ارزشی که به طور سنتی به آنها نسبت داده می شود - دستورات ناپلئون خطاب به لشکر ارتش یا لشکرهایش است که اقدامات هنگ ها و، تا حد زیادی، اقدامات مردان را تحت الشعاع قرار می دهد. اعمال قهرمانانه برخلاف رویارویی وحشتناک اسلینگ، اندکی در انبوه مبارزات غرق خواهند شد. در نهایت، واگرام فاقد این نفس حماسی است که برای فرانسوی ها عزیز است. نبرد خیلی کلاسیک، بهتر، بیش از حد آکادمیک است. در کشور ما، به نظر می رسد که در میان بسیاری از علاقه مندان به تاریخ، جذابیتی بیمارگونه به گزارش های دراماتیک ترین شکست های ما وجود دارد. چقدر کتاب در مورد واترلو، عقب نشینی از روسیه یا امروز در ژوئن 1940، سپس در مورد Dien Bien Phu نوشته شده است. فرانسوی ها عاشق قهرمانی در شکست هستند. احتمالاً به همین دلیل است که یک بار دیگر برای بازسازی این پیروزی تلاش خواهم کرد. پیروزی مردی که "l'Épopée" را دم کرد.
La bataille de Wagram qui se solde par une victoire indiscutable n'a pas eu le retentissement que l'on pouvait attendre et pourtant elle demeure la plus belle démonstration du génie de Napoléon, son apogée en tant que chef de guerre. On peut penser ce que l'on veut de l'Empereur, l'aimer ou le détester mais il faut reconnaître les faits et les replacer dans le contexte de leur époque. A Wagram, nous rencontrons de multiples preuves concernant le génie de Napoléon dans deux domaines très précis: l'organisation de ses armées et le sens de la stratégie. Dans cette grande bataille, on a l'impression d'assister à la démonstration :. d'un maître de l'art manipulant ses 200000 hommes comme il déplacerait les pièces d'un jeu d'échec, toujours en avance de plusieurs coups sur son adversaire, pourtant excellent. C'est peut-être l'importance - et la valeur qu'on leur accorde traditionnellement - des ordres de Napoléon adressés à ses corps d'armée ou à ses divisions qui éclipse les actions des régiments et, à plus forte raison, celles des hommes. Les actes d'héroïsme seront un peu noyés dans la masse des combats contrairement au terrible affrontement d'Essling. En définitive, Wagram manque de ce souffle épique si cher aux Français. La bataille est trop classique, mieux, trop académique. Dans notre pays, il semble exister chez beaucoup d'amateurs d'histoire une attirance morbide pour les récits de nos défaites les plus dramatiques. Que de livres ont été écrits sur Waterloo, la retraite de Russie ou aujourd'hui sur juin 1940, puis sur Dien Bien Phu. Les Français adorent l'héroïsme dans la défaite. C'est sans doute pourquoi je tenterai, une fois encore, de réhabiliter la victoire. La victoire d'un homme qui brassait " l'Épopée ".