W Wolfram: Ergänzungsband Teil B 1. Die Systeme mit Edelgasen, Wasserstoff und Sauerstoff

این جلد اولین جلد مکمل با ترکیبات تنگستن به جلد اصلی "Wolfram" است که در سال 1933 منتشر شد. فصل اول عمدتاً به جذب گازهای نجیب روی تنگستن و بمباران تنگستن با یون‌های گاز نجیب می‌پردازد. Wolfram اینطور نیست. هر ترکیب یونی را با گازهای نجیب تشکیل می دهد. علاقه به این فرآیندها از اندازه فعلی مشهود است؛ کل فصل تنها از شش خط در سال 1933 تشکیل شده بود. فصل دوم واکنش تنگستن با هیدروژن را توصیف می کند. در دماهای پایین، جذب غالب است، در حالی که در در دماهای بالا، مقادیر کمی هیدروژن را می توان در تنگستن حل کرد. با این حال، هیدریدها تشکیل نمی شوند. در اینجا نیز، حجم مقالات به طور قابل توجهی در مقایسه با سال 1933 افزایش یافته است، جایی که این موضوع تنها در نیم صفحه قابل بررسی است، زیرا تنگستن ثابت شده است. به عنوان یک ماده مدل ایده آل برای مطالعات جذب قسمت سوم جلد با فصل گسترده "ولفرام و اکسیژن" آغاز می شود. ابتدا جذب توضیح داده می شود، یعنی اکسیژن فقط در دماهای پایین مانند گازهای نجیب و هیدروژن جذب فیزیکی می شود، در دماهای بالاتر شیمیایی جذب می شود. همچنین مطالعاتی در مورد انتشار اکسیژن در تنگستن وجود دارد. به دنبال اکسیداسیون تنگستن در اکسیژن و در مخلوط‌های گازی حاوی اکسیژن در محدوده دمای اتاق تا بیش از 2100 کلوین انجام می‌شود. ماهیت فرآیندهای اکسیداسیون در درجه اول به دما و همچنین به فشار گاز بستگی دارد. در اینجا نیز، تحقیقات در مقایسه با سال 1933، زمانی که مطالب فقط نیم صفحه را اشغال کرده بود، بسیار تشدید شده است.

Der vorliegende Band ist der erste Ergänzungsband mit Verbindungen des Wolframs zum 1933 erschienenen Hauptband ,.Wolfram". Im ersten Kapitel werden hauptsächlich die Adsorption von Edelgasen an Wolfram und der Beschuß von Wolfram mit Edelgas-Ionen behandelt. Wolfram bildet dabei keine Verbindungen mit Edelgasen. Das Interesse an diesen Vorgängen wird an dem vorliegenden Umfang deutlich; 1933 umfaßte das ganze Kapitel nur sechs Zeilen. Das zweite Kapitel beschreibt die Reaktion von Wolfram mit Wasserstoff. Bei tiefen Temperaturen herrscht die Adsorption vor, während bei hohen Temperaturen geringe Mengen von Wasserstoff in Wolfram gelöst werden. Hydride werden dabei aber nicht gebildet. Auch hier ist der Umfang der Literatur gegenüber 1933, wo der Sachverhalt auf einer knappen halben Seite behandelt werden konnte, deutlich angewachsen, da sich Wolfram als ideale Modellsubstanz für Adsorptionsunter­ suchungen erwiesen hat. Im dritten Teil des Bandes wird mit dem umfangreichen Kapitel ,.Wolfram und Sauerstoff" begonnen. Zuerst wird die Adsorption beschrieben, und zwar wird der Sauerstoff bei tiefen Tem­ peraturen wie die Edelgase und der Wasserstoff nur physisorbiert, bei höheren Temperaturen dagegen chemisorbiert. Ferner liegen einige Untersuchungen über die Diffusion von Sauerstoff in Wolfram vor. Es folgt die Oxidation von Wolfram in Sauerstoff und in Sauerstoffhaitigen Gasgemischen im Bereich von Raumtemperatur bis oberhalb 2100 K. Die Natur der Oxidationsprozesse ist vor allem von der Temperatur abhängig, darüber hinaus noch vom Gasdruck. Auch hier sind die Untersu­ chungen stark intensiviert worden im Vergleich zum Stand von 1933, wo der Stoff nur etwa eine halbe Seite beanspruchte.