Voodoo and Power: The Politics of Religion in New Orleans, 1881-1940

فرقه نژادی و عجیب و غریب وودو جایگاهی مرکزی در تصویر محبوب شهر کرسنت دارد. اما همانطور که Kodi A. Roberts در Voodoo and Power استدلال می‌کند، این دین یک سنت یکپارچه نبود که از اجداد آفریقایی به فرزندان آمریکایی‌تبارشان منتقل شده بود. در عوض، مجموعه‌ای بسیار پیچیده‌تر از تأثیرات، نیواورلئان وودو را ایجاد کرد و به آن اجازه داد تا از مرزهای نژاد، طبقه و جنسیت عبور کند. رابرتز با استفاده از گزارش‌های دست اول اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم از تمرین‌کنندگان وودو و آیین‌های آنها، درک دقیقی از اینکه چه کسی و چرا وودو را انجام می‌داد، ارائه می‌دهد.

وودو در نیواورلئان، ترکیبی از دین، کارآفرینی. ، و شبکه های تجاری، در سراسر خط رنگ به روش های جذاب کشیده شده اند. تحلیل رابرتز نشان می‌دهد که آنچه پزشکان حرفه‌ای یا «کارگران» را با کسانی که به دنبال خدمات آنها بودند متحد کرد، فرهنگ عامیانه یکنواخت نژادی نبود، بلکه قدرت و نفوذی بود که وودو وعده داده بود. کارگران با درک این موضوع که عدم تحرک اجتماعی مانعی مشترک برای حامیانشان است، ادعا کردند که آیین‌هایشان می‌تواند بر معایب نژادی و جنسیتی غلبه کند و فرصت‌های جدیدی برای مشتریان خود ایجاد کند. از جمله محرومیت های رکود بزرگ، تاریخ پیچیده نژادی شهر و اقتصاد بازار آزاد. پول، اشتغال، و تجارت به دغدغه‌های اصلی تمرین‌کنندگان این دین تبدیل شد: برای تأیید کار خود، برخی از «کلیساهای روحانی» که اخیراً سازمان‌دهی شده بودند، شروع به فعالیت کردند، نهادهایی که معاف از مالیات و بنابراین از نظر ایالت لوئیزیانا مشروع بودند. تمرین‌کنندگان حتی از شخصیت‌های محلی مانند ماری لاوو تاریخی افسانه‌ای برای اهداف معنوی و سود کارآفرینی استفاده کردند. در تمام مدت، آنها به میراث فرهنگی که به صنعت توریستی نیواورلئان دامن زد و بازدیدکنندگان و پول آنها را به شهر کرسنت کشاند، کمک کردند.

The racialized and exoticized cult of Voodoo occupies a central place in the popular image of the Crescent City. But as Kodi A. Roberts argues in Voodoo and Power, the religion was not a monolithic tradition handed down from African ancestors to their American-born descendants. Instead, a much more complicated patchwork of influences created New Orleans Voodoo, allowing it to move across boundaries of race, class, and gender. By employing late nineteenth and early twentieth-century first-hand accounts of Voodoo practitioners and their rituals, Roberts provides a nuanced understanding of who practiced Voodoo and why.

Voodoo in New Orleans, a mélange of religion, entrepreneurship, and business networks, stretched across the color line in intriguing ways. Roberts’s analysis demonstrates that what united professional practitioners, or “workers,” with those who sought their services was not a racially uniform folk culture, but rather the power and influence that Voodoo promised. Recognizing that social immobility proved a common barrier for their patrons, workers claimed that their rituals could overcome racial and gendered disadvantages and create new opportunities for their clients.

Voodoo rituals and institutions also drew inspiration from the surrounding milieu, including the privations of the Great Depression, the city’s complex racial history, and the free-market economy. Money, employment, and business became central concerns for the religion’s practitioners: to validate their work, some began operating from recently organized “Spiritual Churches,” entities that were tax exempt and thus legitimate in the eyes of the state of Louisiana. Practitioners even leveraged local figures like the mythohistoric Marie Laveau for spiritual purposes and entrepreneurial gain. All the while, they contributed to the cultural legacy that fueled New Orleans’s tourist industry and drew visitors and their money to the Crescent City.