Von der Autonomie des Klangs zur Heteronomie der Musik: Musikwissenschaftliche Antworten auf Musikphilosophie

از افلاطون تا آدورنو، موسیقی همیشه موضوعی برای تأمل فلسفی بوده است. در حدود ده سال اخیر، افزایش محسوسی در تعداد اظهارات فلسفی در مورد موسیقی وجود داشته است. این جلد تأملاتی را گرد هم می‌آورد که با آن موسیقی‌شناسان به مشارکت‌های فیلسوفان واکنش نشان می‌دهند، بیشتر فکر می‌کنند، آنها را در چشم‌انداز قرار می‌دهند، آنها را زیر سؤال می‌برند. آنها این کار را از رشته های بسیار متفاوت خود، به عنوان مورخان موسیقی، نظریه پردازان، قوم شناسان، جامعه شناسان یا پژوهشگران موسیقی پاپ انجام می دهند و در انجام این کار، جنبه های اصلی بحث فلسفی را به پدیده های ملموس موسیقی مرتبط می کنند. تمرکز روی مسئله استقلال زیبایی شناختی موسیقی است.

Musik ist - von Platon bis Adorno - immer auch ein Gegenstand philosophischen Nachdenkens gewesen. In den letzten rund zehn Jahren haben sich philosophische Stellungnahmen zur Musik auffällig gehäuft. In diesem Band sind Überlegungen versammelt, mit denen Musikwissenschaftlerinnen und Musikwissenschaftler auf die Beiträge der Philosophen reagieren, sie weiterdenken, perspektivieren, infragestellen. Sie tun dies aus ihren ganz unterschiedlichen Fachbereichen heraus, als Musik-Historikerinnen, -theoretiker, -ethnologinnen, -soziologen oder Popmusik-Forscher, und bringen dabei zentrale Aspekte der philosophischen Debatte in einen Bezug zu konkreten musikalischen Phänomenen. Im Mittelpunkt steht dabei die Frage nach der ästhetischen Autonomie der Musik.