Vom Bild zum Sinn: Das ikonische Zeichen zwischen Semiotik und analytischer Philosophie

آیا ما تصاویر را از طریق شباهت طبیعی آنها با آنچه به تصویر کشیده می شود درک می کنیم؟ یا باید برای این کار کنوانسیون های خاصی یاد بگیریم؟
هیچ یک از این مفاهیم سنتی نمی تواند به طور رضایت بخشی توضیح دهد که چگونه تصاویر و سایر نشانه های نمادین معنای خود را به دست می آورند.

بوریس بلانکه نشان می دهد که قراردادهای تصویری تنها بر اساس شباهت می توانند پدیدار شوند. با این حال، شباهت چیزی نیست که به طور طبیعی داده شود، بلکه در صلاحیت ادراکی سوژه مستقر است. علاوه بر این، آنچه که با تصاویر ارتباط برقرار می کند، بسیار فراتر از تصویرسازی صرف است. معنای تصاویر را تنها می توان به طور کامل در یک عمل گرایی نشانه نمادین توصیف کرد. این نشان می دهد که چگونه منطق ارتباط عقلانی زیربنای تأثیرات معنای بصری اغلب مبهم است.

نویسنده نظریه ای را توسعه می دهد که توضیح می دهد چگونه ما از تصویر به معنا می رسیم و در نتیجه تجزیه و تحلیل سیستماتیک نشانه های نمادین انضمامی را ممکن می سازد.

Verstehen wir Bilder durch ihre natürliche Ähnlichkeit mit dem Dargestellten? Oder müssen wir dafür spezielle Konventionen erlernen?
Keine dieser traditionellen Auffassungen kann befriedigend erklären, wie Bilder und andere ikonische Zeichen ihren Sinn erlangen.

Börries Blanke zeigt, dass Bildkonventionen erst auf der Grundlage von Ähnlichkeit entstehen können. Die Ähnlichkeit ist aber ihrerseits nichts natürlich Gegebenes, sondern in der Wahrnehmungskompetenz des Subjekts verankert. Zudem geht das, was mit Bildern kommuniziert wird, weit über das bloße Abbilden hinaus. Vollständig kann der Sinn von Bildern nur innerhalb einer Pragmatik des ikonischen Zeichens beschrieben werden. Diese zeigt, wie die Logik der rationalen Kommunikation auch den oft vagen bildlichen Sinneffekten zugrunde liegt.

Der Autor entwickelt eine Theorie, die erklärt, wie wir vom Bild zum Sinn gelangen, und ermöglicht dadurch die systematische Analyse konkreter ikonischer Zeichen.